In 1934 besluit de gemeente Beesel om straatnamen vast te stellen voor veel wegen. De weg vanaf het centrum van Reuver richting Beesel tot aan de kruising Heerstraat / Kesselseweg - alles bij elkaar zo'n 850 meter lang - krijgt daarbij de naam Pastoor Vranckenlaan. Eerder heette deze weg ook wel Leeuwerweg en het gedeelte tussen de nieuwe markt en de Rijksweg werd ook enige tijd Kerkstraat genoemd. Omdat ook kerkdorp Beesel een Kerkstraat heeft en twee dezelfde straatnamen binnen een gemeente niet wenselijk is, wordt die naam in Reuver niet lang gebruikt.
Topografische kaarten geven een indruk van de manier waarop de straat zich heeft ontwikkeld. Kaarten lopen vaak wat achter bij de daadwerkelijke situatie en de aanduiding van de gebouwen komt niet altijd geheel overeen met de werkelijkheid van dat moment.

De weg kent oorspronkelijk geen zijstraten. Toch ontstaat de latere Groenstraat al vóór het midden van de 18e eeuw. In de 20e eeuw wordt deze straat gedeeltelijk omgedoopt in Burgemeester Claessenstraat en de monding bij de Pastoor Vranckenlaan wordt aangepast, waarbij een oude woning wordt gesloopt.

De huidige Raadhuisstraat, vanaf circa 1930 Markt geheten, ontstaat in 1886, na de aanleg van de spoorlijn en de bouw van het station in 1865. Op beide hoeken van de straat worden woningen gebouwd.

De nieuwe verbinding vanaf het station zorgt in de jaren erna voor een aanpassing van de route naar het veer bij Kessel. Deze route loopt rechtstreeks naar de Pastoor Vranckenlaan en van daaruit via de Kesselseweg, die rond 1870 vanaf de St.-Antoniuskapel een nieuw tracé gaat volgen. De Pastoor Vranckenlaan is lange tijd een provinciale weg. Hectometerpaaltjes (wit met rode top) langs de weg herinneren hier nog aan.

De Prins Hendrikstraat wordt aangelegd tussen 1920 en 1930 en hier verschijnen al snel de eerste huizen. De hiertegenover gelegen Pastoor Rijnderslaan dateert van na de Tweede Wereldoorlog.

De latere Karel Doormanlaan, met de monding naast de kerk, is oorspronkelijk niet meer dan een pad, het Molenkerkpad genaamd. Pas in de 20e eeuw wordt deze weg verbreed en uitgebreid met een weg parallel aan de Pastoor Vranckenlaan. Dat gebeurt in fases, waarbij steeds meer bewoners langs de Pastoor Vranckenlaan ineens achterburen krijgen.
Na de Tweede Wereldoorlog wordt woonwijk Reuversveld aangelegd, met eerst de Pastoor Rijnderslaan en daarna de Gouverneur van Hövelllaan als ontsluitingswegen. Vóór de aanleg van de Pastoor Rijnderslaan loopt er wel een voetpad vanaf de Pastoor Vranckenlaan richting de Maas, ongeveer op de plaats waar nu nog de oude telefooncentrale ligt. Dit voetpad is te zien op oude stafkaarten. De laatste zijstraat die wordt aangelegd hoort bij een hofje genaamd Burgemeester Hendrixhof. Deze straatnaam wordt vastgesteld in 2002.

De oudste bebouwing langs de Pastoor Vranckenlaan ligt aan de uiterste einden: bij de oude markt en bij de kruising met Heerstraat en Kesselseweg. Pas in de tweede helft van 18e eeuw bouwt Willem Crins daartussen een woonhuis dat hier wat afgezonderd ligt, totdat vanaf het midden van de 19e eeuw enkele huizen worden bijgebouwd. Het zal tot het begin van de 20e eeuw duren voordat alle voormalige akkers zijn veranderd in bouwplaatsen.

Om deze pagina samen te stellen, is gebruik gemaakt van veel verschillende bronnen. De oudste gegevens komen uit het archief van de schepenbank, de voorloper van het gemeentebestuur. Het kerkarchief geeft aanvullende gegevens over de bewoners. Met de komst van de Fransen en de invoering van de Burgerlijke Stand worden die gegevens elders verzameld en bewaard. Vóór de Franse Tijd (1796-1815) wordt hier weinig gebruik gemaakt van notarissen, maar vanaf circa 1800 leveren de notariële archieven steeds meer informatie. In het begin van de 19e eeuw wordt ook de erfbelasting aangepast. In zogenaamde memories van successie kunnen we de nalatenschap van vrijwel iedere overledene terugvinden met daarbij ook de erfgenamen. Dat is vooral interessant als die erfgenamen zich niet meer in Nederland bevinden. Met de komst van kranten, in onze regio vooral vanaf het midden van de 19e eeuw, worden ook die kranten een belangrijke informatiebron.

Vanaf 1843 wordt in heel Nederland het Kadaster ingevoerd. Voor de gemeente Beesel bestaat er al vanaf de jaren 1810 een zogenaamd pre-kadaster, waarnaar ook in oude stukken wordt verwezen met kadastrale aanduiding en al. Dankzij een toegang bij de kadastrale archieven is het gelukt om van de meeste gebouwen in de straat te achterhalen door wie ze werden gebouwd en wie de achtereenvolgende eigenaren waren. De kadastrale aanduiding (sectie en perceelsnummer) verandert door de jaren heen en voor iedere eigenaar wordt een eigen leggerartikel aangemaakt. Die zoektocht naar de oorspronkele bouwers en opvolgende eigenaren heeft de nodige verrassingen opgeleverd.

Dat geldt ook voor de bewoners van al die panden. Vanaf 1862 kunnen we daarbij gebruik maken van de bevolkingsregisters, die tot 1900 online staat. Voor de lange periode daarna moet nog veel aanvullend onderzoek worden gedaan, waarbij rekening moet worden gehouden met de AVG. Mede om deze reden zijn kadastrale gegevens van na 1970 niet gebruikt. Dat geldt wel voor gegevens van bidprentjes, waar soms interessante informatie uit te halen is.

Veel woningen in de Pastoor Vranckenlaan dateren uit de 20e eeuw. Vanaf circa 1920 worden hiervoor bouwvergunningen verleend en op deze pagina hebben we waar mogelijk een fragment van een bouwtekening toegevoegd. Sindsdien zijn sommige woningen al weer verdwenen om plaats te maken voor nieuwbouw. Bouwvergunningen van na 1935 worden op dit moment in opdracht van de gemeente gescand en kunnen momenteel niet worden geraadpleegd.

Het dorpsbeeld van Reuver wordt, zeker voor de bezoeker vanuit het noorden, in sterke mate bepaald door drie gebouwen: het oude gemeentehuis, het klooster en daarachter de Sint Lambertuskerk. Weinig gebouwen hebben zoveel veranderingen ondergaan als het klooster.

In mei 1901 wordt onder leiding van priorin zuster Francisca (eigenlijke naam Maria Petronella Kleijn 1831-1915) gestart met een opleiding voor onderwijzeressen: de kweekschool. De opleiding staat open voor leerlingen vanaf 14 jaar. Kennelijk verhuizen ook studenten die al eerder elders zijn begonnen, want al in 1902 slaagt kwekelinge Aafje Vlekke (1883-1971) voor het examen en is daarmee de eerste onderwijs die door 'Reuver' wordt afgeleverd. De opleiding start in onderstaand gebouw met jaarankers '1900'.

Johanna Elisabeth Biezenaar, loco-president van de orde en op dat moment wonend te Reuver, vraagt in 1925 vergunning aan voor een extra vrijstaand gebouw op de achterplaats ten behoeve van de kweekschool. Het geheel onderkelderde gebouw biedt op de begane grond ruimte voor een grote gymzaal. Op de bovenverdieping komt een grote slaapzaal met twee kleine slaapkamers, bij elkaar ruimte voor zo'n 50 bewoners.

In 1927 wordt vergunning verleend voor de bouw van een "gesticht voor ouden van dagen". Boven de toegangsdeuren prijkt de naam: Meuterstichting. Dit eerste bewaardenhuis van Reuver wordt gebouwd op de percelen B 760, 735 en 759. Als bouwkundige wordt Jos Margry uit Rotterdam ingehuurd. Hij houdt kantoot aan de Walenburgerweg aldaar, waar de Dominicanessen ook een klooster hebben. Het nieuwe gebouw telt 16 woonvertrekken die centraal worden verwarmd en 12 slaapvertrekken voor evenveel bewoners.

In 1930 wordt opnieuw een verguning aangevraagd, dit maal door architect Joseph Margry namens de zusters.

In 1931 krijgt de Vereeniging van de Heilige Catharina van Senen opnieuw vergunning voor de bouw van een uitbreiding van het zustergesticht van het Heilig Hart. De kweekschool krijgt daarbij een centraal geplaatste dubbele voordeur en drie in plaats van twee verdiepingen.

In de jaren 1832 en 1833 krijgt Reuver zijn eerste kerkgebouw. Op bovenstaande tekening zien we dat de toren aan de oostzijde ligt, naast de Pastoor Vranckenlaan. Achter de kerk ligt het kerkhof. De ligging van de oude kerk is goed te zien op onderstaande kadastertekening uit 1886 (hulpkaart 58).

In de jaren 1878-1880 wordt naast (en gedeeltelijk op de plaats van) de oude kerk een nieuwe gebouwd, naar een ontwerp van architect Johan Kayser (1842-1917), die vrijwel gelijktijdig de Sint Lambertusschool ontwerpt. Deze kerk bestaat uit slechts één schip met daarnaast de toren. In 1907 wordt de kerk uitgebreid, waarbij de westelijke transeptarm wordt vervangen door een bredere en hogere beuk met daarachter een nieuw koor. In 1923 wordt de kerk nogmaals uitgebreid, dit keer naar een ontwerp van Jules Kayser. Hiermee wordt het gebouw uitgebreid tot drie symmetrische beuken. In 1929 wordt in de hoge zuidwestgevel een groot roosvenster geplaatst. Gedurende de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog wordt de toren, die voor de Duitse bezetters kan dienen als uitkijkpost, veelvuldig beschoten vanaf de overzijde van de Maas. Zowel de toren als de rest van het gebouw raakt ernstig beschadigd. Deze schade wordt in de jaren 1946-1947 grotendeels hersteld, maar het duurt tot 1957 voordat de kerk een nieuwe spits krijgt. In 1980 wordt de toren grondig gerenoveerd.

Achter de kerk zien we links de kapelanie en rechts de pastorie. De grond voor de pastorie (B 477) wordt in 1856 geschonken door Pieter Hendrik van der Velden.

Pastoor Vranckenlaan, detail van de kaart van buurtwegen 1901.

Naast de kerk loopt aanvankelijk slechts een smal voetpad: het Molenveldpad, later verbreed, doorgetrokken en veranderd in Karel Doormanlaan. Min of meer verscholen achter de kerk liggen de pastorie en de kapelanie. De kapelanie wordt gebouwd in 1874 (hulpkaart 36).

Het pand dat we tegenwoordig kennen als 'aad gemeintehoes' heeft een lange geschiedenis. De voordeur heeft als adres Rijksweg 41, maar de adressen aan de oostelijke zijgevel worden tot de Pastoor Vranckenloaan gerekend. Hier, op de splitsing van Rijksweg en Pastoor Vranckenlaan ligt al in 1781 een huis, eigendom van de erfgenamen Hubert Quijten. Maar het oorsponkelijke pand op deze plaats is nog ouder.
Peter Quijten, o.a. gerechtsbode, schatheffer en schepen van Beesel, iss al voor 1700 gehuwd met Elisabeth Beurskens. In 1708 verpanden zij diverse bezittingen, waaronder een huis aan de Reuver. In 1721 pacht het echtpaar hoeve de Zang.
Deze pacht wordt in 1724 overgenomen door hun zoon Hubert en diens vrouw Bertje Nijssen, maar na enkele jaren houden ze het voor gezien. Houb Quijten wordt in 1736 genoemd als tapper en schenker en staat in de hoofd- en beestenschat van 1738 (een soort belastinglijst) op de plaats waar we deze mogen verwachten. In 1741 overlijdt Berta Nijssen. Hubert hertrouwt in 1747 met de weduwe Margaretha Lamers en samen verhuizen zij twee jaar later naar Roermond. Het pand in Reuver blijft echter in de familie en wordt vermoedelijk verhuurd.
Hubert en Berta hebben tenminste twaalf kinderen, waarvan enkele al vroeg overlijden. Zoon Peter Quijten (1728-1770) trouwt in 1763 in Haelen met Catharina Joosten en kennelijk wordt hij na 1781 eigenaar van het pand in Reuver. Via dit echtpaar vererft het huis op dochter Maria Anthonia Quijten (1767-1841), in 1797 gehuwd met Willem Nijssen. Op 15 mei 1835 verkopen Maria Antonia Quiten en haar man Willem Niessen te Grathem 'de plaats van een vervallen gebouw' op den Reuver gelegen sectie B 188 aan Peter Hendrik van der Velden.

Pieter Hendrik van der Velden (1803-1881, leggerart. 401) is in 1833 getrouwd met Anna Maria Gertrudis Maessen uit Maasniel. Op de plaats van het vervallen gebouw laten zij een nieuw huis bouwen, waar ze in 1836 een brouwerij en branderij beginnen. In november 1840 slaat echter het noodlot toe: tijdens een hevige najaarsstorm wordt de nieuwe woning ernstig beschadigd. Balken breken doormidden, alle dakpannen en veel stenen moeten worden vervangen. Kennelijk wordt het gebouw hierna hersteld.

De ruimte voor het pand wordt gebruikt als markt. In vele opzichten vormt dit marktplein het middelpunt van het dorp. Eén van de jaarlijkse evenementen die zich afspelen is de kermis. Interessante gegevens hierover vinden we in een aantekening van 2 juni 1840: In de kom van Beesel zijn jaarlijks 2 kermissen, te weten de 1e zondag vóór pinksteren en de 1e zondag in oktober. Op de Reuver is op de zondag voorafgaand aan St.-Lambertus (17 september) een kermis, maar wanneer St.-Lambertus op een zondag valt, wordt deze kermis op deze zelfde dag gehouden, gevolgd door een markt op maandag. Deze markt wordt sinds jaren slecht bezocht.

Frans Willem Vogels (1847-1913, leggerart. 1604) dan nog kandidaat-notaris in Blerick, wordt in 1881 benoemd tot notaris met als standplaats Reuver. Hiernaast zien we zijn zegel. Hij huurt aanvankelijk een gedeelte van de Wilde Hoeve langs de Beeselseweg, maar in juli 1882 koopt hij het pand (E 1159, later vernummerd naar E 1186) in het centrum van Reuver van de familie Van der Velden, die ook enkele aangrenzende gebouwen in eigendom heeft. In 1888 is Vogels president van het Philharmonisch Gezelschap. Later wordt hij ook voorzitter van de Ambrosiusvereniging en lid van de gemeenteraad. Tijdens een brand in de gebouwen van Van der Velden in 1893 lijdt ook het huis van Vogels schade, maar deze schade blijft beperkt. Vanaf 1909 is notaris Vogels tevens agent voor de Maagdenburger Brandverzekering Maatschappij. Hij is tevens lid van de Provinciale Staten van Limburg. Na het overlijden van Vogels in 1913 wordt het notariaat korte tijd waargenomen door kandidaat-notaris Mostart uit Roermond.

In 1914 wordt Eduard van Koolwijk benoemd tot notaris. In de zomer van 1914 wordt de oude inboedel van Vogels openbaar verkocht. De remise en de stallen met de helft van de binnenplaats worden eveneens verkocht. In 1919 verkoopt notaris Van Koolwijk het pand aan de Gemeente Beesel om daarna dienst te doen als gemeentehuis.

In 1920 viert de Harmonie haar 50-jarig bestaan. Op de achtergrond de Sint Lambertuskerk. De veranda voor het voormalige pand Vogels wordt in 1923 overgenomen door Cremers (nu café Ronckenstein).

Door de jaren heen kent het gebouw vele verbouwingen, zoals ook de kadastrale tekeningen laten zien. Verdwenen contouren worden hierop weergegeven in donkerblauw. In 1886 wordt een groot gedeelte gesloopt en herbouwd. Het huidige vooraanzicht ontstaat in 1927, als aan de rechterzijgevel (langs de Pastoor Vranckenlaan) wordt uitgebreid. Daarbij wordt de dakconstructie niet meteen mee gewijzigd.

In de oude gewelvenkelder van het pand is tegenwoordig restaurant Lef gevestigd.

Notaris Frans Vogels verkoopt in 1915 een stal met erf (sectie E 1379) aan bierbrouwer Lambert van der Velden. De opstallen worden in 1925 afgebroken en een gedeelte van het perceel wordt verkocht aan slager Leonard Niemans (leggernr. 3253).

In 1925 krijgt slager Leonard Niemans vergunning voor het verbouwen van een remise te Reuver sectie E 1379 tot woonhuis.

In 1937 wordt het "voor een tiental jaren nieuw gebouwde winkel- en woonhuis, waarin sinds jaren een slagerij is gevestigd" (inmiddels sectie E 1417) te koop aangeboden.

De woning wordt in 1949 opnieuw verbouwd.

De bestektekening uit 1925 laat een eenvoudige woning zien, met links van de voordeur het woongedeelte en rechts een winkelruimte. De deur links leidt via een smalle gang naar de open binnenplaats tussen de gebouwen.

In 1929 vraagt en krijgt koopman Lambert van der Velden verbouwing van een pand "tegenover de kerk tusschen L. Niemans en Kaelen, sectie E no. 1379". De nieuwe woning wordt gebouwd met het front op bestaande fundamenten en op de bouwtekening zien we ondergronds twee tongewelven. In het nieuwe pand wordt een café gevestigd, met de ingang aan de linker zijgevel, die dus vrij staat van het pand van Niemans. Het is niet duidelijk of deze bouwplannen ook daadwerkelijk worden uitgevoerd.

Bekijken we de plattegrond van de bouwtekening, dan zien we dat in 1929 in het rechtse gedeelte al een café was gevestigd, kennelijk bewoond door Kaelen.

In juli 1928 krijgt J.H. Kaelen een drankvergunning voor het adres Kerkstraat 299, eveneens kadastraal gelegen op perceel E 1379. Caféhouder Jan Hubert Kaelen en zijn vrouw Andrina Hubertina Beurskens zijn in 1905 gehuwd in hun geboorteplaats Horn. Het gezin heeft voor hun komst naar Reuver enige tijd in Duitsland gewoond en in 1925 is Kaelen nog mijnwerker. Het gezin verlaat Reuver in 1930.

Kaelen wordt in april 1930 opgevolgd door Peter Lambertus (Pierre) Schoolmeesters en Gertruda Westheim. Het echtpaar blijft maar kort en zal in maart 1932 een café starten aan de Rijksweg, niet ver van de Klaashofweg.
In december 1931 wordt vergunning verleend aan H. Kellenaers. Het is niet bekend of hij van deze vergunning gebruik maakt, want zijn opvolger laat niet lang op zich wachten.

Op zaterdag 21 mei 1932 opent kastelein Pierre Peeters zijn café-restaurant De Vriendenkring, gelegen tegenover de kerk. De drankvergunning wordt verleend in maart 1932.

Op bovenstaande foto uit 1943 zien we een voorgevel die duidelijk afwijkt van de bouwtekening uit 1929. Duidelijk is te zien hoe het metselwerk bij de ingang iets naar voren komt. Bij de huidige, strak wit geverfde voorgevel is dit nog redelijk herkenbaar. De Engelse kap (met de geknikte zijgevel) verdwijnt na 1943 wanneer een extra verdieping wordt toegevoegd.

Met ingang van 1 februari 1960 wordt het pand Pastoor Vranckenlaan 9 door de gemeente verhuurd aan metselaar Siem Ligthart, die het café overneemt van de weduwe Janssen en zo tevens café-houder wordt. Na een verbouwing gaat Siem hier wonen met zijn vrouw Mien en hun zes kinderen en het café wordt omgedoopt in de Sport. De eerste jaren blijft Siem overdag in Duitsland werken, maar in de avonduren runt hij samen met Mien en de oudste zonen het café. Het café biedt plaats aan slechts 28 zittende gasten en voor vergaderingen van enkele sportverenigingen wordt soms de woonkamer gebruikt. Na Siem zetten de zonen Ruud en daarna Jan het café nog voort tot 1981, waarna de horecazaak wordt overdragen aan Adri en Breg van de Weide, die eerder uitbaters zijn van de Romeo bar.

In de jaren hierna heeft het pand meerdere gebruikers.

Jarenlang staat het pand bekend als café-discotheek Boezzz & Bloezzz. In 2016 wisselt het café van eigenaar. Uitbater is o.a. Angelo Mols.

Tussen mei 2017 en juni 2022 is hier restaurant Luccagevestigd.

In 1922 werd het pand verbouwd tot drie appartementen.

Rond 1951 krijgt Reuver een 'depot' van de snoepwinkelketen opgezet door Cornelis Jamin (1850-1907).

B 2468, B 3225 Gemeente Beesel (leggerart. 10.4457)

Engelbert Coenen (leggerart. 7865) en Gerarda Wilhelmina Helena Ruijters. In 1984 verkopen ze de woning en verhuizen naar een nieuw pand aan de Mgr. Theelenstraat in Beesel.

In 1984 ...

In 1915 verhuist kapper Willem Hendrik Hubert Muller (1874-1937) met zijn gezin vanuit Venlo in Reuver, waar zij een winkelhuis huren van de gemeente. In 1926 wordt de winkel opnieuw verhuurd aan Muller, de bovenwoning aan J. Hovens.

In 1854 verkopen Jan Willem Janssen en zijn vrouw Wilhelmina Stox (zie gezin 26-4-1809) een gedeelte van het perceel B 217. Nieuwe eigenaren worden Johan Mathijs Heines, broodbakkker en herbergier, en zijn vrouw Petronella Dambacher (zie gezin 19-4-1843). Het echtpaar laat een huis bouwen dat op 20-7-1854 door het kadaster wordt ingetekend (hulpkaart 11) met als nieuwe kadastrale aanduiding B 497.

In de jaren daarna worden huis, erf en tuin vernummerd tot B 502 en 503 (hulpkaart 12) en 1861 is al sprake van huis, schuur, stal en erf (B 516) en tuin (B 517).
In 1888 wordt bijgebouwd en rond 1890 wordt zoon Pieter Heines, winkelier en herbergier, nieuwe eigenaar. Op 14-12-1894 verkoopt Heines het pand aan Gerard Johan Bernard Zaeijen, maar het gezin blijft er wel nog korte tijd wonen totdat het gezin in mei 1895 verhuist naar het adres Reuver 272.
Gerard Zaeijen (zie gezin 26-7-1889, legger 1937) is koopman en sigarenfabrikant en koopt de woning waarschijnlijk niet om er zelf te gaan wonen. Hij is al eigenaar van enkele huizen in Offenbeek en verhuurt de woning in Reuver vermoedelijk nog enige tijd aan de vorige eigenaren. Op 23 februari 1895 verkoopt Zaeijen het huis aan de familie Janssen.

Aannemer Peter Dominicus Janssen (legger 2017) en zijn vrouw Anna Maria Krekelberg verhuizen op 1-6-1895 met hun gezin vanuit Maasbracht naar het adres Reuver 257 (sectie B 751, pand Cremers). Het echtpaar heeft al eerder korte tijd in Beesel gewoond, waar in 1884 dochter Elisabeth wordt geboren terwijl haar vader Peter druk is met de bouw van de openbare school.
Het gezin maakt geen goede tweede start: op 13 mei 1896 staan huis, schuur en stalling van de aannemer in vuur en vlam. De belendende marechausseekazerne vat ook herhaaldelijk vlam, maar kan worden geblust. Was de wind uit het zuiden gekomen, dan had ook de kerk kunnen afbranden. In 1897 bouwt Janssen hier een nieuwe woning (hulpkaart 70).

In 1913 verkoopt Janssen het pand aan Antonius Hubertus Cremers (1875-1952, legger 2655) en zijn vrouw Anna Wilhelmina Hubertina Stox (1876-1963). Zij geven elkaar in 1905 hun ja-woord en wonen vervolgens enkele jaren in Maasniel. Rond 1908 verhuizen ze naar Reuver, waar Antoon een herberg drijft en o.a. opzichter wordt voor de boerderijen en landerijen van Bartholmeus Streng in het Meerlebroek. Het gezin woont gehuurd in de latere zaal Het Centrum, eigendom van Van der Velden. Op kermiszondag 1909 wordt in de Harmoniezaal van Cremers een druk bezocht concert gegeven.

Later wordt het café van Cremers overgenomen door zoon Sef. Zijn oudere broer, huisschilder Frits Cremers, woont na zijn huwelijk in 1938 ook nog enige tijd op het adres Pastoor Vranckenlaan 352. Zus Leonie trouwt met Sjra Gijezen en verhuist naar een ander adres op de Pastoor Vranckenlaan.

Het huidige front ontstaat in ... als Henk Cremers een nieuwe voorgevel laat opmetselen.

Schilder Gerard Goossens krijgt in 1925 vergunning voor de bouw van een woonhuis met winkel op het perceel B 883, tussen Cremers en het Patronaat. De bouw gebeurt onder toezicht van bouwkundige Gerard Philips uit Melick namens de firma Philips en Ridderberckx.

In september 1941 trouwt Jozef van Gassel uit Sevenum in de St.-Lambertuskerk in Reuver met Maria Goossens. Jozef Laurens van Gassel overlijdt in 1948, slechts 42 jaar oud, en de weduwe Maria Goossens blijft achter met de kinderen Louisje, Marietje, Harry en Fransje.

In september 1972 wordt de Edah op last van de rechter enkele dagen verplicht gesloten, nadat vijf andere winkeliers een proces hebben aangespannen omdat de supermarkt zich niet aan een uit 1966 daterende vakantiesluitingsregeling heeft gehouden.

In augustus 1991 komt de Edah in het nieuws nadat twee mannen er een overval plegen waarbij enkele duizenden guldens worden buitgemaakt.

Op de bovenverdieping is sinds ... de Openbare Bibliotheek gevestigd.

Na de aanleg van de spoorlijn in 1865 en de bouw van het station moet het verkeer naar het veerpont bij Kessel een wat ongelukkige route volgen. Daarom wordt gezocht naar een beter tracé. In januari 1886 koopt Jean Goossens, koopman te Reuver, een smalle strook van het perceel E 1162. Verkoper is Theodoor Meuter, concierge in Brussel maar geboren op de hoek van de Beeselseweg en de Heerstraat. Zijn moeder woont in 1886 langs de huidige Rijksweg in het pand Bors-Goossens.
In juni gaan Gedeputeerde Staten van het hertogdom Limburg akkoord met een voorstel om deze strook grond mede te gebruiken voor de aanleg van een nieuwe weg. In juli 1886 wordt een akte van ruiling opgesteld tussen de gemeente en koopman Jean Goossens, eerder wonend te Reuver maar op dat moment te Helenaveen. Goossens doet daarbij afstand van twee smalle stroken land van de percelen E 1148 en E 1162 (slechts enkele maanden eerder aangekocht, zoals we nu weten) en krijgt daarvoor een gelijkwaardig stuk van perceel E 558 (achter de nieuw gebouwde school) in ruil. Al met al weten we hiermee dat de huidige straat genaamd Raadhuisplein wordt aangelegd in 1886 en dat het pand Bors-Goossens (uit 1880) daarmee een hoekhuis wordt.

Langs de Rijksweg, op de hoek van de in 1886 aangelegde straat die later de naam Raadhuisplein zal dragen, laten Peter Jan Bors (1835-1887, leggerart. ...) en zijn vrouw Aldegonda Joanna Goossens (1831-1906, eerder gehuwd met Herman van Soest) in 1879-1880 een woning bouwen op het perceel E 537. Het nieuwe pand krijgt als kadastrale aanduiding E 1148, als adres Reuver 243. Bors is herbergier en tapper is medeoprichter van het Philharmonisch Gezelschap. Lang woont Bors hier niet: in 1880 verhuist het gezin naar de Wilde Hoeve langs de Beeselseweg en het pand langs de Rijksweg wordt daarna bewoond door de weduwe Meuter-Van der Velden. Bors overlijdt in 1887 en twee jaar later keert de weduwe Bors terug naar Reuver.

In 1903 trouwt hun oudste zoon, sigarenfabrikant Antoon Hubert Bors (1861-1922, leggerart. 2325), met Maria Apollonia Stox (1875-1959). Een jaar later koopt hij het ouderlijk huis en laat dit verbouwen. In 1910 laat het echtpaar een tweede woning bouwen (hulpkaart 174). Hiervoor wordt perceel E 1328 gedeeld: het café-restaurant langs de Rijksweg (E 1357) blijft eigendom van het echtpaar Bors-Stox, het nieuwe pand (E 1356) wordt verkocht aan broer Herman Bors (1863-1946) en diens vrouw Gerardina Wilhelmina Hubertina Stox (1879-1962).

Herman Bors (leggernr. 1431) is net als zijn broer sigarenfabrikant. Hun fabriek bevindt zich in het lage gedeelte van het pand aan de Rijksweg. Herman, die in 1903 mede-oprichter is van Reuver's Mannenkoor en in 1907 president is van de gymnastiekvereniging Hercules, is in 1909 getrouwd en woont langs de Beeselseweg (pand E 1019 aan de Vogelsweyde) voordat hij verhuist naar het nieuwe pand. In 1918 treedt Herman Bors op als afgevaardigde van de R.K. Limburgsche Sigarenfabrikantvereeniging, gevestigd in Roermond. Na het overlijden van Herman behoudt zijn weduwe het vruchtgebruik terwijl hun vijf kinderen ieder 1/5 deel krijgen. In 1960 woont zij samen met haar ongehuwde dochter op het adres Pastoor Vranckenlaan 15.

Dochter Hélène Maria Bors (1915-1968) trouwt in 1950 met Piet Julicher (1922-1993). Als de kinderen Bors de ouderlijke bezittingen in 1959 delen (leggerart. 4900), wordt (of blijft?) het echtpaar Julicher de nieuwe bewoner van het pand, dat intussen is vernummerd naar E 1568. In 1974 vindt een hermeting plaats waarbij de kadastrale aanduiding verandert in B 2469.

In 1979 wordt het pand verkocht aan de Gemeente Beesel, die het laat slopen voor de aanleg van een nieuwe gemeentesecretarie.

Al in 1841 wordt in Reuver op verzoek van de kerkmeesters een openbare aanbesteding gedaan voor “het opbouwen van een nieuw schoolgebouw met onderwijzerswoning". In 1842 is het gebouw gereed en Hubert Verbruggen wordt zonder voorkennis van het gemeentebestuur door enkele particulieren aangesteld als onderwijzer. In 1845 krijgt Verbruggen ook van de gemeente toestemming, echter alleen voor les in de Franse taal. De schoolopziener te Venlo draagt de pastoor en Conrard Stox voor als leden van het 'schoolbestuur'. Op de oudste kadastertekeningen van Reuver staat de school vreemd genoeg niet als zodanig aangegeven.

In 1857 krijgt Reuver op het perceel B 428 een school met onderwijzerswoning (hulpkaart 16, leggernr. 207). Het is tevens een goed moment om koster en onderwijzer Hubert Verbruggen te vervangen, die bekend staat als "eenen groote strik-strooper". In zijn plaats wordt de jonge Peter Stroeken uit Venlo benoemd, die hiervoor zijn baan in Nijmegen opzegt. Verbruggen werkt nog enige tijd als hulp-onderwijzer, terwijl ook Lodewijk Bloemers in 1859 een 'tractement' heeft en les geeft in zijn eigen woning op de hoek van Pastoor Vranckenlaan en Kesselseweg.

Stroeken woont hier samen met zijn gezin en blijft in dienst tot 1869, als hij ontslag neemt en naar Stoppeldijk (Zeeland) verhuist. Korte tijd wordt het onderwijs waargenomen door ene Kuyper, waarna Mathijs Hubert van Poppel na een selectieprocedure wordt benoemd tot hoofdonderwijzer.

In 1932 krijgt het Kerkbestuur vergunning voor de bouw van een patronaatsgebouw langs de Leeuwerweg.

In 1955 vindt in het Piusgebouw een tentoonstelling plaats van werken van kunstschilder Herman van der Avoort, ter gelegenheid van diens 60ste verjaardag.

De bakkerij van Bernard Andries Fleuren (1909-1977) en Catharina (To) Litjens (1911-1996) is in 1938 gevestigd op het adres Pastoor Vranckenlaan 335. In 1939 wordt een bakkersknecht gevraagd door Fleuren, die op dat moment op het adres Pastoor Vranckenlaan 262 woont. In 1943 wordt opnieuw een bakkerknecht gevraagd bij B.A. Fleuren, deze keer op het adres Pastoor Vranckenlaan 336A.

Dré Fleuren krijgt in 1958 vergunning voor een verbouwing. Het winkelpand met woning en ruime opslagruimte, gunstig gelegen in het centrum van Reuver, wordt in 1970 te koop aangeboden door A. Fleuren.

Herman Timmermans (leggerart. 1621) verkoopt in 1884 een stuk bouwland B 689 aan Lepold Meijboom. Het perceel wordt vervolgens vernummerd naar B 717 (tuin) en 718 (huis en erf). Timmerman Leopold Meijboom (1844-1930, leggerart. 1646) is in 1882 getrouwd met Anna Maria Mobers (1850-1915) en een jaar later wordt hun enige kind geboren. De herberg van Meijboom wordt voor het eerst vermeld in 1887.

Het gezin woont op het adres Reuver 231b (naast smid Dohmen), later vernummerd naar Reuver 255. Inwonend vanaf 1887 is notarisklerk Peter Hubertus Mooren uit Neer, die in 1892 verhuist naar Reuver 297. In 1895 komt timmerman Peter Johannes Reijnders inwonen. Hij verhuist in 1896 naar Lobberich.

Leo Meijboom bouwt in 1899 de nieuwe Sint Lambertuskapel in de buurtschap Leeuwen, maar ook thuis wordt vertimmerd. Na een verbouwing in 1899 wordt de woning vernummerd tot B 783. De woning B 783 wordt in 1908 verkocht aan bakker Peter Pubben (leggerart. 2389), die daarna vanuit Offenbeek verhuist naar zijn nieuwe adres. Een ander gedeelte, een woning met als nieuwe kadastrale aanduiding B 815, blijft eigendom van Meijboom.

Zoon Willem Meijboom (1883-1973) heeft in 1910 een vergunning voor de verkoop van sterke drank. Hij trouwt in 1916 met Maria Catharina Nass (1886-1973). Het echtpaar krijgt vier kinderen.
In 1932 krijgt Meijboom vergunning voor de verkoop van licht-alcoholische drank "en wel voor de localiteit ter grootte van acht en twintig vierkante meter, gelegen rechts van den hoofdingang van het kadastrale perceel gemeente Beesel, sectie B no. 815, plaatselijk bekend als Reuver no. 336". Willem Meijboom krijgt in 1937 vergunning voor de bouw van een nieuwe woning (feitelijk twee huizen) op het perceel B 815.

Dochter Riek Meijboom (1921-1998) bewoont het pand samen met haar man Sjra Geerits (1912-1992).

Sinds ... wordt het pand bewoond door de familie Heijming.

In 1958 krijgen Frans Verbakel (1918-1975) en Johanna Maria Teeuwen (1916-2006) een bouwvergunning voor een nieuwe woning op het perceel B 815. De kinderen Verbakel (Dorieth, Jan, Peter, Frans en Annelie) verkopen het pand in ... aan Herman Drent en Inge Heijmann, die hier een delicatessenzaak starten, het Kaashuys.

Herman Timmermans is in ... eigenaar van een perceel bouwland B 719 dat in 1884 wordt verkocht aan rentenier Willem Hubert Engels en zijn dochter Josephina Maria Johanna Dorothea Engels gehuwd met Maria Frans Leopold Haffmans (zie gezin 11-6-1894). Daarop krijgen huis, tuin en erf als perceelsnummer eerst B 731 en daarna B 752. Na een bijbouw in 1892 wordt opnieuw vernummerd naar B 766 en in 1917 wordt een gedeeelte afgesplitst (leggernr. 2829) waarbij Josefina het volle eigendom krijgt van het huis.

In 1898 trouwt slager Jan van Megen (1852-1932), weduwnaar van Ida Scheurs (1857-1896), in Kessel met Mechtilda Schrijvers (1859-1940). Uit zijn eerste huwelijk (zie 18-4-1887) heeft Jan zes kinderen; zijn eerste vrouw is overleden kort na de bevalling van haar laatste, doodgeboren kind. In de jaren erna verhuist het gezin naar Reuver, waar ze een café hebben in een huurpand. Hier krijgt Jan van Megen in 1905 vergunning voor de verkoop van licht-alcoholische drank in het pand B 766. Het verlof geldt uitsluitend "rechts van den hoofdingang ter groote van 27 meter".

In 1927 word de café-inventaris verkocht. Eigenerasse Josefina Haffmans-Engels verkoopt het pand op perceel B 766 in 1919 aan koster, organist en bakker Peter Pubben (leggernr. 2908).

Peter Pubben start in 1905 in Offenbeek een bakkerij met handel in kruidenierswaren op het perceel D 1691. Deze 'druk beklante bakkerij en winkel' wordt in 1908 te koop aangeboden en het gezin Pubben verhuist naar een woning die ze hebben aangekocht van Leopold Meijboom.

Het gezin en de bakkerij verhuizen dus naar Reuver, op een steenworp van de kerk. Een schuur op het perceel B 766 wordt in 1926 verbouwd tot woonhuis en in 1932 wordt een gedeelte van het huis verbouwd tot lunchroom.

Peter Pubben en kinderen bieden het bedrijf in 1934 te koop aan. De verkoopzitting wordt gehouden in het eigen café, zeer gunstig gelegen aan den provincialen weg naar Leeuwen en omvatte het huis waarin café en lunchroom, bakkerij met mengmachine en electromotor, erf, boomgaard en tuin.

Kennelijk wordt er geen geschikte koper gevonden. In augustus 1938 draagt G. Pubben, lid van de paters van de H. Geest in Gemert, zijn eerste H. Mis op in Reuver. Bij deze gelegenheid worden het ouderlijk huis van de neomist en de weg naar de kerk versierd door de buurtbewoners. De parochianen van Reuver bieden hem een gouden miskelk aan die wordt tentoongesteld in de vitrine van Goossens, aan de Nieuwe Markt. 's Middags wordt een receptie gehouden in lunchroom 'De Zon' aan de Pastoor Vranckenlaan.

Postbode ('brievengaarder') Pieter Bergmans, geboren in Maasbree, trouwt in mei 1884 met Anna Hermans uit Kessel. Het kersverse echtpaar heeft al meteen een tegenslag: in juli 1884 slaat de bliksem in hun huis. Deze veroorzaakt geen brand, maar de schade is groot. Tussen 1885 en 1894 worden zes kinderen geboren. De derde zoon, Jos Bergmans, zal later een van de eerst dialectschrijvers uit onze regio worden.
Vanaf tenminste 1886 drijft Pieter Bergmans een café annex herberg.

In 1951 wordt de woning verbouwd. Het rechtse gedeelte (B 926) wordt eigendom van Wiel Killaars (1910-1966) en Maria Theunissen, die in 1934 zijn getrouwd.

Vanwege de bouw van een nieuw kantoor voor de Rabo-bank langs de Stationstraat en de sloop van de bestaande woningen daar, moet horeca-ondernemer Har Ramakers op zoek naar een nieuwe locatie. De winkelbestemming van het pand Killaars wordt gewijzigd in horeca en zo start Ramakers hier met de exploitatie van café Lambaerke, genoemd naar de Reuverse bierbrouwer Lambert van der Velden.

Na Ramakers neemt ... het café over, die de naam ervan verandert in Friends.

Het linkse gedeelte wordt eigendom van Wilhelmus Dorssers, die het pand verhuurt aan Baer Dorssers en Trina Killaars. Zij hebben hier een bloemenwinkel ('Het Bloemenhuis') en starten tevens een taxibedrijf. Baer krijgt in 1956 en 1959 vergunning voor twee verbouwingen. Baer Dorssers en Trina Killaars verhuizen later naar een ander pand in de straat, waar Baer ook nog actief is als begrafenisondernemer. In 1963 wordt de woning herbouwd. Wiel Dorssers en Maria Killaars beginnen hier vervolgens een schoenwinkel. De woning wordt nu bewoond door hun zoon, landmeter Peter Dorssers met zijn gezin.

E 1190 1886

In 1869 wordt het pand Reuver 231 bewoond door weduwnaar Leonard Schoeren en zijn kinderen. Schoeren is rijkskantonnier. Na zijn overlijden verhuizen de kinderen, waarna het pand vanaf 1876 wordt bewoond door het gezin van smid Frans Dohmen.

Frans Dominicus Dohmen (1838-1917) en Petronella Hubertina Stevens trouwen in 1869 in het geboortedorp van de bruid. Frans is hoefsmid, net als zijn vader. Het echtpaar krijgt zes kinderen, waarvan de eerste twee al jong overlijden. Zoon Peter Mathijs Hubert (1875) wordt onderwijzer, broer Drees (1878) hoefsmid, net als zijn vader en grootvader. Zoon Hubert (1880-1950) is in 1903 'koopman in fietsen'. Hij blijft ongehuwd, net als zijn jongere zus, Margaretha Theodora.

In 1886 overlijdt Dohmen's eerste vrouw; ruim een jaar later hertrouwt hij met Cornelia Janssen, weduwe van Stoffers.

In 1920 worden het huis, de smederij en het daarachter gelegen bouwland van de kinderen Frans Dohmen te koop aangeboden.

Fr. Dohmen krijgt in 1933 vergunning voor de bouw van een woonhuis op het perceel B 775.

1935: Fr.H. Dohmen, Pastoor Vranckenlaan 33a, biedt te koop aan geëmailleerd formuis met nieuwe vuurpot en nieuwe bakoven.

Jan Dohmen verbouwt het pand in ... tot een grote winkel voor huishoudelijke artikelen.

Van ... tot ... wordt het pand verhuurd aan de ABN-Amro bank.

Sinds ... wordt dit gedeelte gebruikt als tandartspraktijk.

De bebouwing in 1886 volgens kadastrale hulpkaart B 58.

Cor Wijnands (1911-1966) en Anna Rothoff (1913-2001) laten in 1941 deze woning bouwen op het perceel B 757.

Dit huis word bewoond door koster, organist en dirigent van Reuver's Mannenkoor Pierre Pubben (1914-1973) en Getruda Josephina Göertz (1921-1996).

In 1950 krijgt gemeenteontvanger Martin Peter Hoeijmakers (1912-1982) vergunning voor de bouw van een huis op een gedeelte van het het perceel B 758 met als huisnummer 36a. De aanvrager, geboren in Duisburg, is in 1941 in Grubbenvorst getrouwd met Hermina Hendrika van de Ven en woont in 1945 in Tegelen. Het land waarop wordt gebouwd maakt oorspronkelijk deel uit van de landerijen behorend bij hoeve de Zang, op het eind van de 19e eeuw eigendom van de familie Berger, en is door de gemeente aangekocht om te worden doorverkocht als bouwplaatsen. Het afgescheiden perceel wordt ingeschreven als sectie B 1096. In 1953 wordt Hoeijmakers benoemd tot burgemeester van Stramproy, een ambt dat hij bekleedt totdat hij in 1964 een aanstelling krijgt als burgemeester van Helden.

Terwijl Hoeijmakers al in Stramproy woont, wordt de woning in Reuver waarschijnlijk verhuurd, o.a. aan het echtpaar Westendorff-Gitmans, die daarna naar Belfeld verhuizen. Daarna woont er een arts of psychiater Janssen?

In 1955 (of 1975?) wordt de woning verkocht aan architect Josephus Dionysius Maria Hoofs, in 1937 in Tilburg getrouwd met Cornelia Maria Schijvens.

Deze 'tuin met eenige fruitboomen, gelegen aan den Provincialen weg naar Beesel' wordt in 1917 te koop aangeboden door Hulsman, die het perceel op dat moment heeft verpacht aan Jos. Janssen. Een ernaast gelegen tuin, eveneens eigendom van Hulsman, wordt gepacht door Jan van Megen, die iets verderop een café heeft.

Op 17 februari 1950, een dag nadat de fabrieksgebouwen van gresbuizenfabriek Janssen-Willemsen worden verkocht, worden ook de dubbele woning aan de Rijksweg-Zuid (nrs. 25 en 27, sectie E 1373 en 1372) geveild, inclusief het erachter gelegen bouwterrein aan de Pastoor Vranckenlaan. 'De tuin van Janssen' zal ook hierna nog lang die naam houden.

Deze woning wordt nà 1901 gebouwd door Ludovikus Joannes Wolfs (Eijsden 1860 - Roermond 1925). Hij wordt op 1 mei 1884 benoemd tot hoofd van de Openbare Lagere School in Reuver. Ruim tien jaar later, in 1894, trouwt hij in zijn geboorteplaats Eijsden met Elisabeth Jacobs (Eijsden 1867 - Reuver 1927). Het echtpaar krijgt drie kinderen: Emile Pierre Chrètien (1895), Maria Louisa Elisa (1896-1915) en Virginie Anna Christina (1898). Het gezin woont aanvankelijk in de woning voor de hoofdonderwijzer, naast de Lagere School.

Wolfs is medeoprichter van het Kruisverbond en vanaf de oprichting voorzitter van de Sint Vincentiusvereniging, evenals van de H. Lambertusvereniging, waaraan een ziekenfonds is verbonden. Daarnaast is hij bestuurslid van het Groene Kruis en de Patronaats-tekenschool. Jarenlang is hij docent aan de Kweekschool van de Zusters Dominicanessen en aan de Rijksschool in Venlo.

In september 1928 trouwt Emile Wolfs, op dat moment nog kandidaat-notaris, in Venlo met Theodora Gerarda Maria Ariaens, die in november 1928 vanuit de Gasthuisstraat in Venlo naar Reuver verhuist. Emile Wolfs krijgt in 1935 vergunning voor de bouw van twee woningen aan de PRINS HENDRIKSTRAAT, die hij vervolgens verhuurt.

Voor de Tweede Wereldoorlog wordt het huis eerst bewoond door ... Teeuwen, een van de medeeigenaren van de gresbuizenfabriek langs de Keulseweg in Offenbeek. Later wordt het pand bewoond door de familie Schreuder.

Deze woning op de hoek van PASTOOR VRANCKENLAAN en PRINS HENDRIKSTRAAT wordt in 1926 gebouwd in opdracht van Frans Spoormakers en zijn vrouw Maria Doesborg. Hier worden ook hun kinderen geboren: Peter Antonius Gerardus (1927), Nelly (1933) en ... Getuige advertenties in de regionale dagbladen (1929, 1944) woont de meeste tijd ook een dienstbode in.

In 1934 schrijft Frans Spoormakers, administrateur van beroep, een ingezonden brief naar de Limburger Koerier naar aanleiding van de landelijke werkloosheidcijfers, die volgens hem veel te rooskleurig worden gepresenteerd. "Zelf geïnteresseerd in een bedrijf waar tot voor kort 110 arbeiders werkzaam waren, moest dit aantal wegens sterk afnemende bedrijvigheid tot ongeveer 45 ingekrompen worden. Voor zover door mij nagegaan kon worden, konden nog niet de helft van dit aantal in de betreffende gemeenten waar deze arbeiders woonachtig zijn voor ondersteuning in aanmerking komen en slechts diegenen welke kostwinner waren.
De organisaties hier op het platteland zijn zoodanig, dat slechts een zeer klein percentage der arbeiders aangesloten is. Ook werd de noodzakelijkheid hiervan nooit noodig geacht, omdat, wat onze industrie betreft, altijd de meest prettige verhouding tusschen werkgever en werknemer geheerscht heeft en waar niets meer is, verliest de keizer zelfs zijn recht. Door het ontbreken eener volledige organisatie worden deze 65 ontslagen slechts met een 30-tal in de werkloosheidscijfers verwerkt. Bedrijven zooals het hierboven geschetste zijn er nu toch vele honderdtallen in ons land, en aan de hand hiervan heeft Nederland m.i. momenteel reeds méér dan 500.000 werkloozen."

In 1943 woont Spoormakers op het adres Pastoor Vranckenlaan 328.

Het nog jonge echtpaar Giesen-Stinges heeft in 1952 plannen voor de bouw van een woonhuis met winkel en neemt hiervoor ook een optie op dit perceel, maar ziet uiteindelijk toch af van de koop. In datzelfde jaar krijgt W. Wermenbol vergunning voor de bouw van een woonhuis op een gedeelte van het perceel B 758.

De woning die hier wél ligt, wordt rond 1953 gebouwd door het echtpaar Wermenbol-Vogels. Jan Wermenbol, in 1916 geboren in Roermond, is al vanaf tenminste 1950 werkzaam als huisarts. Hij is in ... gehuwd met Corrie Vogels uit Buggenum. Zij overlijdt in 1959 als ze in Belfeld, mogelijk door een gesprongen voorruit, in volle vaart met haar auto tegen een boom rijdt. Ze is pas 40 jaar oud. Jan Wermenbol, die achterblijft met 7 kinderen, hertrouwt in ... met Annie Vogels, een jongere zus van zijn eerste vrouw. Jan Wermenbol overlijdt in 1993 in Horn, zijn vrouw Annie in 1999 in Roermond.
Van ... tot ... is de woning eigendom van Harry en Marijke van Megen-Driessen. Zij verkopen de villa in ... aan Thijs Houwen.

Tussen Prins Hendrikstraat (aangelegd in of rond 1921) en Groenstraat is het pand Criens dat als eerste wordt gebouwd. Het pand Toebosch en enkele anderen woningen zullen vanaf 1932 worden gebouwd op de grond van dit oude pand. Tussen 1917 en 1932 heeft deze grond in korte tijd opvallend veel eigenaren.

Willem Criens (leggerart. 1343) verkoopt het oude ouderlijk huis in 1917 aan slager Joseph Thijssen (leggerart. 2686) en zijn vrouw Anna Maria Henrietta Engelen. Het echtpaar heeft vijf kinderen maar in een verhaal over opvolging van deze bezittingen zullen ze geen enkele rol spelen: nog datzelfde jaar wordt de woning doorverkocht aan Emile Pierre Hubert Marie Thérèse van Kesteren de Rimbourg (leggerart. 2836). Van Kesteren is tabaksfabrikant en eigenaar van roltabakfabriek Kentucy, waarvan de productie is gevestigd in een pand langs de Rijksweg, later beter bekend als ledikantenfabriek Colberts. Ook Van Kesteren blijft maar kort eigenaar. In 1922 wordt niet alleen zijn fabriek, maar ook de oude woning in de Wildenkamp eigendom van N.V. Berger's Bank (leggerart. 3122). De bank houdt deze goederen in bezit tot 1930, waarna zowel fabrieksgebouwen als huis

Nieuwe eigenaar wordt de N.V. Venlosche Bierbrouwerij 'Klosterbräu (leggerart. 3418), gevestigd aan de Belletablestraat in Venlo. De brouwerij heeft het oude pand Criens (E 1252) gekocht inclusief de grond die daar bij hoort. In 1932 wordt dat pand gesloopt. De brouwerij is tevens eigenaar van perceel E 1409, waar in 1932 een nieuwe woning wordt gebouwd.

De aanvraag voor de vergunning wordt gedaan door timmerman Piet Toebosch (1897-1982, leggerart. 3559), die in 1932 vergunning krijgt voor de bouw van een woonhuis. Toebosch en zijn vrouw Nelke van Megen hebben hiervoor een bouwkavel gekocht uit de percelen E 1409 en 1252, met als nieuw nummer E 1466.Piet en Nelke hebben in 1925 een herberg aan het station, genaamd Hotel de la Station, dat rond 1932 wordt overgenomen door Mathias Hubertus Niesen en zijn vrouw Maria Huberta Brinkman.

In 1980 wordt het pand verkocht aan Peter Peeters (leggerart. 7752) en Maria Beek.

In 1932 krijgen gemeentesecretaris J. Claessen-Laumans (leggerart. 3563) te Reuver en timmerman L.H. Joosten uit Beesel vergunning voor de bouw van een dubbele burgerwoning op het perceel E 1252, volgens het bestek "oude woning Manders'. De woningen worden gebouwd door aannemer T. Maas uit Beesel. De nieuwe kadastrale aanduiding wordt eerst E 1465 en al snel E 1482 resp. E 1631.

In 1961 wordt het huis eigendom van tandarts Johannes Paulus Petrus Josephus Claessen (leggerart. 5035), die het huis in 1963 laat verbouwen. Claessen verhuurt de woning aan Willem Petrus Hubertus Strous (1894-1971) die in ... trouwt met Maria Delphine Nijst. Voordat hij in 1922 wordt benoemd tot onderwijzer aan de openbare lagere school in Reuver, werkt hij enkele jaren als zodanig in Swalmen. In 1959 zet hij, na ruim 37 jaar, een punt achter zijn onderwijsloopbaan.

In 1970 verkoopt tandarts Claessen de woning aan electro-monteur Franciscus Petrus Apeldoorn (1928-1981, leggerart. 6082).

De woning op perceel E 1464 wordt in 1932 gebouwd door timmerman Leonard Hubertus Joosten (1878-1948, leggerart. 2435) en zijn vrouw Anna Maria Hubertina Nijssen (1867-1929), die in 1907 zijn getrouwd. Voor zover bekend bewonen zij het pand niet zelf. In 1972 wordt de woning door de erven Sijben verkocht aan boekhouder Frits Reijnders (1919-2006, leggerart. 6242) en zijn vrouw Fien Peeters (1923-2012). Later zal het perceel worden vernummerd naar E 1996 resp. B 2487. Het huwelijk van het echtpaar Reijnders zal kinderloos blijven.

Deze woning wordt in 1954 gebouwd op het perceel B 1099 door Huub van der Heijden (1920-1986), in eerste huwelijk getrouwd met Gertrud Schmacks en in tweede huwelijk met Tiny Saes.

In 2009 wordt het huis van de familie Van der Heijden gesloopt en op dezelfde plaats verrijst een nieuwe woning.

In 1932 krijgt aannemer Leonard Joosten vergunning voor een derde woning op het perceel E 1252, naar een ontwerp van architect Maas ente bouwen tussen de dubbele woning die Joosten samen met gemeentesecretaris Claessen eerder dat jaar heeft laten bouwen en de villa die in 1930 werd gebouwd in opdracht van Henry Willems uit Tegelen. De bouwtekening die in het dossier wordt bewaard, behoort niet bij dit pand, maar gelukkig hebben de bewoners zelf een exemplaar van de blauwdruk bewaard.

Leonard Joosten (leggerart. 2435) en Maria Nijssen verhuren ook deze woning, die de kadastrale aanduiding E 1997 krijgt. In 1932 hertrouwt Leonard met Anna Elisabeth Sijben uit Neer.

In 1972 wordt de woning verkocht aan Jac Vosbeek (leggerart. 6204) en Truus Teeuwen. Het pand wordt verbouwd en de kadastrale aanduiding wordt gewijzigd in B 2488 .Jac Vosbeek is jarenlang vertegenwoordiger en inspecteur van de Skol brouwerijen, later Interbrew.

Weinig panden kennen zoveel verschillende eigenaren en bewoners als dit pand dat wordt gebouwd op een gedeelte van perceel E 1253. Bouwondernemer Heinrich Jacob Theodoor (Henry) Willems (leggerart. 3507) uit Tegelen krijgt op 1 december 1930 vergunning voor de bouw van een landhuis aan de Leeuwerweg. De nieuwe kadastrale aanduiding wordt E 1453, korte tijd later gewijzigd in E 1456.

In 1933 verkoopt Willems het pand aan Reinier Hubert Peulen (1912-..., leggerart. 3614), een aannemer uit Baarlo die in 1912 is getrouwd met Gertruid Wolters. Het echtpaar Peulen woon er niet zelf, maar verhuurt de woning.

In 1935 trouwt Harry Rassaerts (Venlo 1904-1991) met Toosje van den Heuvel (1911-1996). Harry woont eerder enige tijd intern bij het echtpaar Giesen-Denessen. Het echtpaar Rassaerts gaat na hun huwelijk wonen op het adres Pastoor Vranckenlaan 324. Een jaar later, in 1936, is het gezin al verhuisd naar de Prins Hendrikstraat 325. Van de 12 kinderen worden er enkele geboren in Reuver. In 1944 wordt Harry benoemd tot hoofd van de R.K. Jongensschool te Bovenkarspel bij Enkhuizen.

In 1939 wordt het huis bewoond door Gerard Wanten (1914-1981) en Carolina Bruijninckx (1919-2002), die in 1938 zijn getrouwd. In totaal zal het echtpaar liefst achttien kinderen krijgen.

In 1940 verkoopt de familie Peulen het pand aan Hendrik Feijen (leggerart. 3835), een sigarenfabrikant die in Tegelen-Steyl aan de Maasstraat woont. Feijen blijft slechts kort eigenaar. In 1942 verkoopt hij de woning aan slager Winand Josef Nix (leggerart. 3927) en Hendrika Petronella Antonia Peeters. Ze kriigen twee maal een bouwvergunning: in 1951 en '52.

Opmerkelijk genoeg wordt in 1950 een bouwvergunning voor perceel E 1456 verleend aan Peter Willem Lambertus (Pierre) Brinkman (1915-2000) en Christien Pubben (1907-1979). Zij worden echter niet vermeld als eigenaren. In 1955 laat Nix een garage aanbouwen. Het pand wordt in 1962 opnieuw verkocht.

Nieuwe eigenaar wordt Emile Van de Boel (leggerart. 5109) en zijn vrouw ... Gitmans. Na een hermeting in 1974 krijgt het perceel een nieuwe aanduiding: B 2489.

In 1974 wordt het pand aangekocht door leraar Jos Frusch (leggerart. 7502) en Jozefine Honkers. Frusch schrijft in zijn Reuverse periode krantenberichten over met name blaasmuziek. In 2007 publiceert hij het historische overzicht 'Blaosmuziek, de muziek waar Limburg trots op is'.

Nog plaatsen: secretaris Verlinden

Deze woning wordt in 1954 gebouwd (vergunning verleend 1953) op het perceel B 1099 voor Jeu van Lier (1920-1993) en Maria Zeetsen (1922-2001). Hun beide kinderen overlijden al op zeer jonge leeftijd. Een in 1953 geboren zoontje overlijdt al na twee maanden, het jongetje dat hier in 1955 wordt geboren leeft slechts vier dagen.
Het huis wordt gebouwd door de vader van Maria, die aannemer is. In de aanbouw rechts begint Jeu als schoenmaker. Op de zoldering, slechts bereikbaar via een luik, bewaart hij het leer dat hij nodig heeft voor zijn werk. Later gaat het echtpaar ook schoenen verkopen en de schoenmakerij verhuist naar de achterbouw, hier nog rechts op de foto. De werkplaats wordt later weer gedeeltelijk gesloopt. De laatste jaren van zijn arbeidszaam leven verkoopt Jeu hier ook Staatsloten. Achterom houdt Jeu duiven, zijn belangrijkste hobby.
Na het overlijden van Jeu woont Maria hier nog enkele jaren. In 1999 verkoopt zij de woning. De nieuwe bewoner wordt Loe Giesen, die er na een grondige opknapbeurt intrekt. Sinds 2009 woont hij hier samen met Ellie Slot.

Piet Bouten (1895-1981) en Ida Rutten (1900-1969) laten deze woning in 1955 bouwen naast hun ouderlijk huis.

In ... wordt de woning eigendom van het echtpaar Huiskens-Hoogerboord uit Schiedam. Zoon Karel trouwt in 1972 met Mariëtte Hamans uit Asselt; de woning heeft dan nog het adres Pastoor Vranckenlaan 39c. Wim Huiskens overlijdt in 1989. Zijn weduwe blijft er wonen totdat zij in ... verhuist naar de Amaliahof in Swalmen. Daar overlijdt zij in 2015 op 91-jarige leeftijd. Zoon Frans Huiskens verkoopt het ouderlijk huis in ... aan Tom Killaars.

Veldwachter Michiel Backus (1890-1942) krijgt in 1921 vergunning voor de bouw van een woonhuis op het perceel E 1253. Omdat hij achter de rooilijn wil bouwen, moet hij een gemetseld hek op die erfgrens laten maken. De woning wordt gemaakt door de aannemers Joosten en Maas. Een jaar later trouwt Michiel met Maria Hendrika Sibilla Berkers (1895-1975) uit Meerlo. Hun eerste twee kinderen worden geboren aan de Koningin Regentesselaan in Roermond, maar vanaf 1927 woont het gezin met zekerheid in Reuver. Hier worden nog vijf kinderen geboren. In 1937 wordt Backus ziek; hij wordt eervol ontslagen en krijgt een klein pensioen. In 1942 overlijdt hij, slechts 51 jaar oud.

In mei 1945 woont het gezin Backus op het adres Pastoor Vranckenlaan 324b. De oudste zoon, Jan (1927-1981) trouwt in 1957 met Tiny Ramakers (1930-1988). Het echtpaar krijgt drie kinderen. Jan is net 54 als hij overlijdt en ook Tiny sterft veel te jong. Na het overlijden van beide ouders kunnen de kinderen hier niet alleen blijven wonen.

Het pand wordt hierna bewoond door broer Joep Backus (1934-2023) en zijn vrouw, die in ... verhuizen naar een appartement In den Hof.

In 1949 bouwt de P.L.E.M. een centrale op een gedeelte van het perceel B 267.

Op 23 juli 1981 wordt het gebouw bij inschrijving verkocht door de Inspecteur der Domeinen te Helmond. Jacques Giesen, wiens grond grenst aan het perceel, wordt daarop de nieuwe eigenaar van het pand, dat enkele jaren wordt gebruikt als hobbyruimte. In ... verkoopt Giesen het gebouwtje aan Willem Limburg (1925-1987), die het bij zijn overlijden nalaat aan de provincie Limburg. Deze verkoopt het aan Hubert Vercoelen (1934-1999). Hierna heeft het gebouw nog enkele eigenaren.

In 1847 bouwen schoenmaker Arnold Kusters en Wilhelmina Rootbeen een huis op het perceel B 462. Het echtpaar heeft geen kinderen. Na het overlijden van Wilhelmina hertrouwt Arnold in 1862 met de weduwe Wilhelmina Peters, die de woning in 1886 verkoopt aan arbeider Jacobus Beurskens en zijn vrouw Josephina Wolters. Deze woning, omgenummerd tot B 782, wordt in 1897 herbouwd en in 1902 opnieuw verbouwd (hulpkaart 71 en 76). In 1924 is Jacob werkzaam als kantonnier.

In 1930 wordt de woning verkocht aan de familie Bouten. Fabrieksarbeider Peter Hubertus Bouten (in de wandeling ook wel Bouten Pietje genoemd) word geboren in Lobberich en trouwt in 1926 met Ida Huberta Rutten.

Hier ligt een van de eerste panden van de straat. Hendrik Crins (1738-1806) uit Swalmen trouwt rond 1762 met Maria Schoenmakers (1738-1805), dochter van de pachters van de Wilde Hoeve. In 1777 zijn zij bezig met de bouw van hun huis, dat wordt gebouwd op 'gemene' grond. Op de Smaberskaart uit 1781 staat het huis ingetekend op kaart 7, perceel 97 op korte afstand van de latere Groenstraat.
Hun jongste zoon, Willem Crins (1777-1830) blijft in het ouderlijk huis wonen. Hij trouwt twee maal: samen met Gertrudis Janssen krijgt hij in 1802 een dochter Gertrudis, en met Christina Arets heeft hij drie kinderen. Hun oudste zoon, Tilman Crins, wordt soldaat en overlijdt al jong in Maastricht. Zijn broer, Hendrik Crins, doet in 1830 samen met zijn zussen Gertrudis en Maria aangifte voor erfbelasting van hun vader, die ‘een huisje te Leeven gemeente Beesel in de sectie E no. 9’ nalaat.

Zoon Hendrik Crins (1807-1858) blijft in Leeuwen wonen en trouwt in 1834 met Gertrudis Bongaers. Hun enige zoon overlijdt jong en in maart 1838 sterft ook Gertrudis.
Twee maanden later hertrouwt Hendrik met Johanna Engelen. Als Hendrik in 1858 overlijdt, wordt de aangifte voor erfbelasting gedaan door zijn weduwe namens haar minderjarige kinderen Gertruda, Elisabeth en Willem. Volgens de aangifte is het huis inmiddels vernummerd naar sectie E 11. In de jaren hierna word het Bevolkingsregister ingesteld, zodat we wat beter zicht krijgen op de bewoning van het pand.

Zoon Willem Crins (1848-1914), dagloner, trouwt in 1875 met Margaretha Peeters en wordt hoofdbewoner op het adres Reuver 230, terwijl zijn zus Gertruda en haar man Jan Reijnders samen met moeder Johanna Engelen een ernaast gebouwd huis gaan bewonen, Reuver 228bis. Zus Elisabeth (1842-1898) verhuist naar Belfeld, waar ze eerst gehuwd is met Antoon Stevens (1868) en na diens overlijden met weduwnaar Peter Johan Dorssers (1884).

In 1902 en 1903 wordt de woning nog twee keer verbouwd. In juni 1917 wordt huis met schuur en stal "gelegen aan den weg naar Leeuwen" te koop aangeboden. In 1917 word het huis verkocht aan slager Joseph Thijssen (leggernr. 2686).

1923 tabaksfabrikant Emile Pierre Hubert Marie Thérèse van Kesteren de Rimbourgh (leggernr. 2836)

N.V. Berger's Bank te Venlo (legger 3122) verkoopt 1930

N.V. Venlosche Bierbrouwerij Klosterbrau (legger 3418) > Toebosch DIT KLOPT NIET

Akkerman Johannes Reijnders (1835-1883) en Maria Gertrudis Crins (1839-1885) wonen eerst in bij de ouders voordat ze in 1878 worden overgeschreven naar een nieuw pand ernaast met als adres Reuver 228bis. Na hun overlijden wonen de kinderen Johanna, Willem en Leonard nog enkele jaren in het pand voordat ze in 1894 verhuizen naar een pand in Rijkel dat ze eerder dat jaar hebben gekocht.

Kleermaker Willem Gommans, geboren in Helden, trouwt in 1879 in Neer met Anna Catharina van Heugten. Na hun huwelijk wonen ze eerst in Helden, waar zeven kinderen worden geboren. Drie ervan overlijden al op jonge leeftijd en op 1 april 1894 verhuist het gezin naar Reuver. Drie jaar later verhuist hun oudste dochter van hieruit naar Kaldenkirchen. In de zomer van 1897 breekt brand uit in de stal, waarna de woning en inboedel in vlammen opgaan. Kennelijk wordt het gebouw hierna weer hersteld, waarbij een achterbouw vervalt.
Anna Catharina overlijdt in 1907. Willem hertrouwt in 1909 met Anna Verstappen uit Horst. Slechts enkele dagen daarvoor is zijn zoon Johannes Martinus overleden op slechts 24-jarige leeftijd.

De weduwe Gommans verkoopt op 27 januari 1921 haar huis gelegen sectie E 1253.

De woning wordt in ... gesloopt. Daarna wordt de monding van de voormalige Groenstraat, nu omgedoopt tot Burgemeester Claessenstraat, verlegd en verbreed.

Op een overgebleven strook grond bouwt André Dohmen een winkel annex showroom. Deze woning wordt in 1957 gebouwd voor loodgieter Mathias Hubertus Dohmen en zijn vrouw Anna Maria Raeven.

Dagloner Severinus Kremers en Anna Margaretha Baums verhuizen in 1854 met hun dochter vanuit Tegelen naar Reuver, waar ze in 1857 een huis bouwen op het perceel B 471. In 1862, bij aanvang van het bevolkingsregister, woont Kremers samen zijn dochter Maria Louisa Hubertina op het adres Leeuwen 211. Zij verhuist op 4-10-1865, enkele maanden na het overlijden van haar vader, naar Tegelen om daar te werken als huishoudster. In 1866 staat het huis op haar naam.

De woning wordt hierna enkele maanden bewoond door dagloner Theodorus Hinssen en Petronella Rutten en hun gezin, die eerder in Bussereind wonen. In de zomer van 1866 verhuist het gezin naar Tegelen.

Waarschijnlijk ligt de woning hierna enige tijd leeg. In januari 1868 trouwt Maria Louisa Hubertina Kremers (nu geschreven als Krämers) met dagloner Andries Koch uit Helden. In april van datzelfde jaar vestigen zij zich op het adres Leeuwen 211. Na het vroegtijdig overlijden van hun eerste kind besluiten ze om hun heil elders te zoeken: in 1869 emigreren ze naar de Amerikaanse staat Wisconsin, niet ver van Chigago. Ze bouwen er een eigen boerderij op en zullen nog vier kinderen krijgen.

Het onbewoonde huis wordt in 1869 verkocht aan landbouwer Jacobus Reijnders en zijn vrouw Anna Maria Hubertina Wijnen. Ze wonen eerder op het adres Leeuwen 195, maar worden in 1869 ingeschreven op het adres Reuver 228. In 1890 is dat adres gewijzigd in Reuver 249.

In september 1920 wordt 'een goed onderhouden boerenwoning met stal en tuin, gelegen te Leeuwen-Reuver langs den weg, sectie B 470 en 471' te koop aangeboden door Cornelis Wilms en kinderen. Het huis wordt op dat moment bewoond door zijn zoon Bernard. Na een tweede veiling wordt het huis eigendom van zoon Herman Wilms.

Landbouwer Jan Ros uit Vlodrop wordt in ... de volgende eigenaar. Hij verkoopt de woning in 1924 aan de fabrikant en industrieel Joseph Janssen en zijn vrouw Johanna Louisa Willemsen.

In 1925 verkoopt Janssen het huis aan Engelbert Janssen. In mei 1930 vraagt fabrieksarbeider Engelbert Janssen vergunning voor de bouw van een huis "om reden het tegenwoordige huis voor zijn gezin te klein is." Janssen woont in het huis sectie B 470 en is al eigenaar van een perceel ernaast, sectie B 614, dat hij enkele jaren eerder heeft gekocht.

In 1963 wordt het oude pand bewoond door twee ongehuwde zussen Doesborg, 79 en 78 jaar oud. Op vrijdag 8 maart 1963 worden ze beiden thuis gevonden. Helena Hubertina (Leentje) is reeds overleden aan de gevolgen van kolendampvergiftiging, Maria Elisabeth overlijdt een week later in het ziekenhuis in Tegelen. In ... wordt het pand gesloopt.

Op 4 november 1930 krijgt kleermaker W. Görtz vergunning voor de bouw van een woon- en winkelhuis te Leeuwen, sectie B 470 en B 614. Het pand, ontworpen door Lambert Noten uit Tegelen, wordt gebouwd door Wijnands en Lennaerts voor fl. 4.525,-.

In 1943 biedt Jos. Göertz, Pastoor Vranckenlaan 320A, aan om een paar werkschoenen te ruilen.

Sjra Gijezen (Reuver 1916 - Reuver 2001) en Leonie Cremers (Reuver 1916 - Venlo 2000).

Lei Driessen

Huub Pollen (1946-2023) en Bep.

Op 10 juni 1930 krijgt H. Konings vergunning voor de bouw van een woon- en winkelhuis aan de Leeuwerweg.

Het pand werd later bewoond door Baer Dorssers en Trina Killaars. Zij wonen eerder gehuurd dichter bij Reuver, tegenover de oude jongensschool. Op de nieuwe locatie breiden ze hun bloemenwinkel en taxibedrijf uit met een uitvaartonderneming.

Deze woning wordt in 1926 gebouwd door Hubertina Steeghs (leggerart. 3287), weduwe van Ferdinand Janssen. Haar man, die bij de spoorwegen werkte als telegrafist, overlijdt in Nijmegen. Voor de watervoorziening wordt nog gebruik gemaakt van welwater. De woning wordt gebouwd door overbuurman Peter Teeuwen.

Na een hermeting in 1951 wordt de kadastrale aanduiding veranderd van B 843 naar B 1106 en na een verbouwing naar B1198.

In 1972 word de woning verkocht aan Jan Peeters (leggerart. 6472) en Annemiek Teeuwen.

Op de hoek van PASTOOR VRANCKENLAAN en de toenmalige GROENSTRAAT bouwt metselaar en aannemer Peter Hendrik Hubertus Teeuwen in 1905 een huis met als nieuwe kadastrale aanduiding sectie E 1291. Vanaf tenminste 1921 is hier een café annex herberg met beugelbaan (1928) gevestigd. In 1924 wordt het gebouw verhoogd met een extra verdieping.

In 1954 wordt het pand bewoond door Peter Wilhelmus Smets (1901-1982) en Cornelia Anna Maria Hermans (1906-1987) en hun gezin.

De volgende bewoners zijn Harry Wenting en Eugenie van der Bruggen (1915-1985) met hun gezin. De brede voordeur wordt later vervangen door een raam; aan de zuidgevel komt een nieuwe ingang. De rozetten op de gecementeerde plint zijn echter nog steeds zoals op bovenstaande foto.

De complete volautomatische koelinstallatie, geschikt voor een diepvrieskluis tot 200 m3, alsmede de licentie van een in Nederland en België geoctrooieerd systeem voor de fabricage van verpakte staven koelijs wordt in 1976 te koop aangeboden door Hans Wenting.

In 1954 krijgt Dirk de Vlieger vergunning voor de bouw van een nieuw huis naast de woning uit 1930. Het huis wordt bewoond door het gezin van Theo de Vlieger (1928-2014) en Truus Niemans (1928-2010).

Op 19 januari 1931 krijgt Franciscus Sanders, café- en hotelhouder, vergunning voor de bouw van een woonhuis aan de Leeuwerweg, sectie B 902. Het huis, naar een ontwerp van architect Lambert Noten uit Tegelen, wordt voor fl. 5.977 gebouwd door Lamers uit Maasniel als laagste inschrijver. De aanvrager krijgt toestemming om drie meter achter de rooilijn te bouwen, maar moet dan wel ter afscheiding een muurtje laten metselen met een ijzeren hek.

Sanders is in 1895 in Sittard getrouwd met Maria Gertrudis Gruisen en het echtpaar heeft vanaf ... 1917? een café aan het station.

Felix Simons trouwt in de zomer van 1964 in Venlo met Annelies Schins uit Venlo. De bruidegom woont eerder op het adres Stationstraat 4 in Reuver; het echtpaar verhuist kort na het huwelijk naar het toenmalige adres Pastoor Vranckenlaan 52. In 1965 wordt hier zoon Johannes Felix Lambertus Marie geboren.

Fabrieksarbeider Petrus Andreas Hubertus Beurskens (1888-1975) krijgt in juli 1926 vergunning voor de bouw van een woonhuis met schuurtje op het perceel B 265. Pierre, zoon van kantonnier Jacob Beurskens en Josephina Wolters, is in 1920 getrouwd met Johanna Maria Driessen uit Blerick en werkt ten tijde van zijn huwelijk nog als tabakswerker. Het gezin woont in 1939 op het adres Pastoor Vranckenlaan 277.

Later word de woning bewoond door dochter Toos Beurskens (1930 - 2013), na haar overlijden enkel nog door haar man Jan Ros.

Het huidige gebouw komt niet geheel overeen met de bouwtekening, waar de rand met siermetselwerk boven in de (lagere) voorgevel ontbreekt.

Op 22 april 1930 krijgt Piet Meusen (1905-1978), die op dat moment in Sevenum woont, vergunning voor de bouw van een woon- en winkelhuis met bakkerij. Piet is kort daarvoor getrouwd met Cornelia Bergs (1903-1938). Piets schoonvader, Jacobus Bergs, laat gelijktijdig een woning bouwen voor hemzelf en een andere dochter, Lies. Beide huizen worden ontworpen door Martin Wagemans uit Roggel en gebouwd door H. Giesbertz uit Kessel.

In de zomer van 1940 hertrouwt Piet met Toos Lemmen (1914-2001).

Piet Meusen runt een bakkerij maar verkoopt in 1932 ook andere artikelen. Later heeft zoon Wim hier een winkel in electrische apparaten, geluidsapparatuur en televisies.

In 1930 laat Jacob Bergs, een oud-legerofficier, deze woning bouwen voor hemzelf en zijn dochter Lies. Dat gebeurt gelijktijdig met de woning ernaast, gebouwd door Bergs' schoonzoon Piet Meusen. Opvallend is het grote hoogteverschil tussen beide woningen.

Lies Bergs (1911-1971) trouwt in 1946 met Theo Hoeijmakers (1915-1977), afkomstig uit een familie die oorspronkelijk in Horst woont waar ze de kost verdient als wevers. Theo heeft een loodgieterszaak en bouwt hiervoor een werkplaats achter het huis. Later word Theo geholpen door enkele van zijn zonen.

In 1913 koopt stukadoor Paulus Buckinx (leggernr. 2457) een perceel bouwland (B 808) van Gerard Goossens, huisschilder en drogist. Paulus, afkomstig uit Afferden, heeft al andere stukadoors in dienst voordat hij in 1907 trouwt met Johanna Hubertina Weijers. Op het aangekocht perceel wordt een woning gebouwd die al snel weer wordt verkocht. In 1915 verkoopt het echtpaar een gedeelte van de inboedel en verhuist naar Geleen.

De woning wordt aangekocht door Lodewijk Augustus (leggernr. 2757) en zijn eerste vrouw Anna Catharina Hermkens, die in 1917 overlijdt kort na de geboorte van hun tweede kind. Na het overlijden van zijn vrouw verkoopt Augustus het pand in 1918 aan de weduwe Gertrudis van Soest. In 1921 zal Augustus hertrouwen en aan de overkant van de weg een nieuwe woning bouwen.

De openbare verkoop door Augustus in 1918 geeft een aardig beeld van een inboedel in die tijd.

Frans Hendrickx en Gertrudis van Soest wonen na hun huwelijk eerst enkele jaren in Lottum voordat ze rond 1880 naar Reuver komen als pachters van de Weerterhof, beter bekend als hoeve de Weerd. In 1929 wordt de openbare verkoop aangekondigd van hoeve de Weerd, een tweede boerderij in het Maasveld plus een burgerwoonhuis aan de grindweg naar Leeuwen. De jongste zoon, Alphons, blijft na het overlijden van zijn ouders op de Weerd wonen. In 1930 verkopen de erfgenamen Hendrickx hun boerderij te Lottum.

Alphons (1889-1967) blijft eigenaar van het huis aan de Pastoor Vranckenlaan, dat hij in 1932 te huur aanbiedt. Kennelijk besluit hij niet lang daarna om er zelf te gaan wonen. In 1935 wordt roggestro aangeboden door Hendrickx, die op dat moment woont aan de Pastoor Vranckenlaan 276. Alphons houdt van jagen, net als zijn vader. In 1940 is hij op zoek naar een dubbelloops jachtgeweer en een goede jachthond. De zoektocht levert kennelijk niets op, mogelijk door de Tweede Wereldoorlog, en in 1948 plaatst hij opnieuw advertenties voor een jachtgeweer en een jachthond.

Nadat de woning in ... eigendom wordt van Ger Apeldoorn (1934-2016) en Mariëtte van Krüchten (1940-2023), wordt de voorgevel aangepast. De centrale voordeur wordt vervangen door een raam en in de zijgevel komt een nieuwe ingang. Boven het middelste raam metselt Ger boven op de bestaande dakkapel een ronding met versieringen, die het huidige uiterlijk mee bepalen.

In 1922 trouwt Ludwig Giesen (1889-1958), geboren te Straelen (D) als zoon van een Nederlandse pachtersfamilie, in Tegelen met Lien Denessen (1895-1979), dochter van een dakpannen- en pottenfabrikant. Het echtpaar verhuist daarop naar Geldrop, waar Ludwig werkzaam is als boekhouder. Hun eerste zoon, Harry, wordt daar ook geboren. In 1925 verhuist het jonge gezin op aandringen van Lien's ouders naar Reuver. Daar wonen ze eerst nog korte tijd in bij de familie Vossen, op de hoek van Rijksweg en Stationstraat. Hier wordt hun tweede zoon, Gerard (Srja) geboren. In 1926 kopen ze een stuk grond (E 1199) van Gerard Goosssens, schilder en drogist.

Op de nieuw aangekochte grond in Leeuwen wordt vervolgens gebouwd aan een nieuwe woning, die in de loop van 1926 wordt opgeleverd. Ook deze woning wordt ontworpen door architect Lambert Nooten uit Tegelen en de aanbesteding vindt plaats bij café Vossen in Leeuwen. In het nieuw pand worden nog vier jongens geboren: Leo, André, Herman en Jacques. Op de bovenverdieping, waar oorspronkelijk slechts één slaapkamer is, worden met eenvoudige middelen extra kamers gemaakt.

Louis Giesen (leggernr. 3268) staat bij het kadaster ingeschreven als koopman en boekhouder. Rechts in het pand heeft Lien een winkeltje in stoffen, garens en fournituren. Ook kan men er kleren laten stomen en verven, een karweitje dat wordt uitbesteed bij de gebroeders Giesbers in Roermond. Ludwig heeft, naast zijn werk als boekhouder, een agentschap van verzekeringen en hij geeft ook boekhoudlessen.
Behalve de winkel telt het huis nog drie kamers en in de achterbouw is plaats voor een bijkeuken, stal en varkensstal met daarnaast de wc die alleen van buitenuit bereikbaar is. Achter het huis is een tuin met boomgaard die reikt tot aan de huidige Burgemeester Claessenstraat.
Door de jaren heen wordt het pand geregeld aangepast aan de veranderende behoefte. Na enkele verbouwingen wordt het perceel omgenummerd naar E 1646. In 1955 worden aan de linkerzijde een extra ingang (met huisnur. 51a) en een erker toegevoegd, waar Ludwig en Lien gaan wonen. Ook nadat Lud in 1958 overlijdt, blijft Lien hier wonen.

Voor en na verlaten de zonen het ouderlijk huis. Zoon Gerard (Sjra) Giesen (1925-1991, leggernr. 5286) trouwt in 1991 met Gré Stinges (1927-2020) uit Offenbeek. In de Tweede Wereldoorlog is Sjra te werk gesteld bij een fietsenfabriek in Blerick en na de bevrijding besluit hij hiermee verder te gaan, aanvankelijk in het voormalige varkenskot in de achterbouw, maar al snel in een grote vrijstaande werkplaats.
Bovenstaande afbeelding dateert uit 1964, kort voor een grote verbouwing waardoor het winkelpand een heel ander aanzien krijgt. Voor veel Reuvernaren ligt een auto nog niet binnen handbereik, maar mensen met een bromfiets kunnen hier terecht aan de benzinepomp. Ook aan de achterzijde wordt volop verbouwd, waarbij voortdurend compromissen worden gezocht voor de bedrijfsruimte met werkplaats en magazijn enerzijds en de wooneisen voor een gezin met negen personen anderzijds.

Bij de verbouwing in 1965 wordt de ruimte tussen het huis en het belendende pand Brinkman volgebouwd. De gehele voorpui wordt vervangen en nadat een gedeelte van de voorgevel naar beneden komt, wordt ook deze tot bovenaan opnieuw opgemetseld. Daarbij verdwijnen de karakteristieke wolfskap en de dakomlijsting.
In de 1970'er jaren worden van hieruit fietsen verhuurd, met name voor gasten van bungalowpark De Lommerbergen. Enkele jaren na het overlijden van Lien wordt ook de aanbouw aan de noordzijde vervangen door een uitbreiding van de winkelruimte terwijl achterom een nieuwe opslagloods wordt gebouwd.

Het gehele perceel is inmiddels fors kleiner geworden, nadat de Gemeente Beesel in 1970 de achtertuinen, akkers en boomgaarden van vrijwel alle percelen aan de oostzijde van dit stuk Pastoor Vranckenlaan koopt of onteigent voor de ontwikkeling van uitbreidingsplan Wildenkamp, met vooral sociale woningen en een nieuw dorpskern met gemeentehuis en voorzieningen. Uiteindelijk zal slechts een klein aantal sociale huurwoningen worden gerealiseerd en de meeste grond wordt via projectontwikkelaars verkocht aan particulieren. De plannen voor het nieuwe gemeentehuis verdwijnen weer snel in een la.

In 1974 wordt de niet meer bestaande woning op 51a weer samengevoegd, waarna het volledige pand de kadastrale aanduiding B 2524 krijgt.

Timmerman Hendrik Custers (leggernr. 1957), wonend aan de Sint Lambertusweg, is eigenaar van huis, schuur, stalling en erf sectie B 680, later gewijzigd in B 767. In 1917 verkoopt Custers beide woningen aan slager Johannes Hubertus Steeghs.

Slager Johannes Hubertus Steeghs (1891-1986, leggerart. 2826) trouwt in 1917 met Gertruida Josephina Maria van de Vorst (1877-1953). Dit huwelijk zal kinderloos blijven. Sjang Steeghs is een vurig bewonderaar van dr. Poels en zet zich gedurende zijn hele leven in voor de belangen van de Reuverse fabrieksarbeiders. Daarbij hoort ook een lange carriere in de plaatselijke gemeentepolitiek. In 1935 is hij secretaris van de R.K. Kiesvereeniging; hij woont dan op het adres Pastoor Vranckenlaan 274. Hij is lijsttrekker van de Arbeidersfractie binnen de gemeenteraad en als wethouder houdt hij zich actief bezig met vooral de sociale woningbouw en de ontwikkeling van een nieuwe woonwijk in het Reuversveld. Hij zit jarenlang in het bestuur van de woningbouwvereniging en het Groene Kruis. Nadat zijn vrouw in 1953 overlijdt, blijft Sjang hier wonen, daarbij steeds vaker gesteund door zijn familie van moederszijde. Op 90-jarige leeftijd kan ook deze verzorging niet voorkomen dat hij moet verhuizen naar de Erkenkamp in Tegelen, waar hij in 1986 overlijdt.

De beide woningen, B 844 (huis en erf) en B 845 (huis en tuin), zijn inmiddels in 1951 samengevoegd tot een nieuw object, B 1112.
Sjang Steeghs verkoopt de woning in 1973 aan de ongehuwde verpleegster Aldegonda Wilhelmina Thijssen (1930-2008, leggernr. 6648), met levenslang recht van bewoning en gebruik van de oprit.

In 1921 krijgt Nico Custers (1891-1986) een vergunning voor de bouw van een woning op het perceel B 859. De nieuwe woning krijgt als adres Leeuwen 246A. Nog datzelfde jaar laat hij hier ook een timmerwerkplaats bouwen. Twee jaar later trouwt Co met Diderika Dito uit Den Helder (1892-1980), die hij leert kennen tijdens een van zijn opdrachten voor de zusters Dominicanessen. Uit dit huwelijk worden zes kinderen geboren.

Als de Philharmonie - mede dankzij bijdragen van de Reuverse bevolking - in 1926 voor haar concerten een kiosk laat bouwen op de markt, wordt deze gebouwd door de gebroeders Custers. In 1928 breidt Nico Custers links van het bestaande pand uit, met een meubelwinkel met magazijn.

1943 Nico Custers biedt te koop aan 'winkelopstand'.

Alphons Custers (1933-2015) en Toos

Deze bouwvergunning voor deze woning wordt in 1951 afgegeven voor Jac Brinkman (1913-1990, leggernr. 4158). Hij trouwt in ... met Maria Heltzel (1923-1966). Het echtpaar krijgt twee kinderen.

Nadat Maria in 1966 op 43-jarige leeftijd overlijdt, hertrouwt Jac in ... met Annie Janssen (1918-2010), van 1936 tot 1967 onderwijzeres in haar geboortedorp Hulsberg. In april 1990, ruim een half jaar voor het overlijden van Jac, krijgt het echtpaar goedkeuring van de Arrondissementsrechtbank in Roermond om de huwelijkse voorwaarden staande huwelijk te wijzigen. Jac overlijdt in 1990 op 77-jarige leeftijd.

Na haar overlijden laat de weduwe Brinkman haar erfenis na aan het kerkbestuur van de St.-Lambertusparochie in Reuver. Jarenlang liggen het woonhuis en de vervallen bedrijfsgebouwen vervolgens leeg, totdat het pand in .. wordt aangekocht door Yvonne Schrijvers.

Deze woning op het perceel B 860 wordt in 1918 gebouwd door Franciscus Hubertus Niessen (1887-1965, leggerart. 2787) en Johanna Maria Klerks (1890-1968), die in 1910 zijn getrouwd en eerder bij de Klaashof wonen. In 1956 krijgt Frans Niessen vergunning voor een verbouwing op het perceel B 860, dat later zal worden vernummerd naar B 1115.

In 1958 krijgt Peter Hubertus Cornelis Schreurs (1910-1985) bouwvergunning voor B 1189. Hij is in 1934 getrouwd met Anna Hubertina Timmermans (1902-1973).
Hun dochter Mia Schreurs (1937-2014) trouwt in ... met Harrie Bloemers, de huidige bewoner.

Op 20 april 1931 krijgt Lodewijk Augustus vergunning voor de bouw van een tweede woning, vast aan het reeds bestaande vrijstaande huis. Bij deze bijbouw verandert tevens het aanzicht van de daklijn: de dakkapel op het rechtse gedeelte maakt plaats voor een in het midden verhoogde voorgevel met twee ramen.

In de linkse woning woont eerst de familie Brinkman, daarna Gerard Rutten ('Rutten Graad') en zijn vrouw Marie. Na hun dood woont dochter Truus Rutten hier.

Lodewijk Augustus krijgt op 21 mei 1921 vergunning voor de bouw van een woning met schuurtje te Leeuwen, sectie E 1199. Dit pand zal in 1931 worden uitgebreid met een belendende woning aan de linkerzijde. Daarbij verdwijnt de dakkapel.

Op 1 augustus 1936 viert Louis Augustus zijn 25-jarig ambtsjubileum bij de posterijen, waarbij de Philharmonie, waarvan hij vaandeldrager is, hem thuis een serenade brengt.

Veecastreur P.G. Apeldoorn krijgt op 18 september 1924 vergunning voor de bouw van een woonhuis te Leeuwen, sectie E 37.

In 1949 is Apeldoorn secretaris van de Reuverse afdeling van Sobrietas, het voormalige Kruisverbond.

Na Apeldoorn wordt het pand bewoond door Lode de Wilde en Marij Mulders (ca. 1980?).

De ongehuwde zussen Sophie (1897-2001) en Agnes (1901-1999) Rutten uit Stevensweert.

Het huis op perceel B 861 wordt in 1923 gebouwd op land dat eigendom is van huisschilder Gerard Goossens (leggerart. 2356) en Maria Margaretha Hubertina Janssen (1872-1937, leggerart. 3154), weduwe van de jong overleden landbouwer Mathijs Beurskens (1877-1920). In 1924 wordt de woning apart verkocht aan de weduwe Beurskens. In 1938 wordt de woning overgeschreven op naam van zoon Gerardus Leonardus Lambertus Beurskens (1905-1980), die al op 15-jarige leeftijd genoodzaakt wordt om kostwinner te worden. Op latere leeftijd trouwt hij met Petronella Huijbers (1909-1992), weduwe van Lei Peeters.

De woning ligt nu op de hoek van Pastoor Vranckenlaan en Gouverneur van Hövelllaan, maar dat was niet zo ten tijde van de bouw. Deze weg wordt aangelegd in 1955 als onderdeel van de nieuwbouwwijk Reuversveld.

De woning wordt in oktober 1974 verkocht aan Peter Lemmen en Tiny ..

Hulpkaart B 171 uit 1955 met de ontsluiting van het Reuversveld via de Gouverneur van Hövelllaan.

Spoorwegarbeider Jan Hermans en zijn vrouw Bertha Giesbertz krijgen op 26 december 1933 vergunning voor de bouw van een woonhuis te Leeuwen. De woning wordt gebouwd door (schoon)broer H. Giesbertz uit Kessel. In 1936 woont het gezin op het adres Pastoor Vranckenlaan 285b.

Deze woning wordt in 1973 gebouwd voor de familie Cremers.

Mathieu Gommans (1895-1976) en zijn vrouw Anna Verstappen (1897-1991) krijgen in 1951 vergunning voor de bouw van deze woning. Jeu is kleermaker, net als zijn vader. Samen met zijn ouders is hij in 1894 vanuit Helden verhuisd naar Reuver, naar een oud pand op de hoek van de Groenstraat. Jeu is pas twaalf als zijn moeder overlijdt. Twee jaar later hertrouwt zijn vader met Anna Gertrudis Verstappen.

De echtgenote van Jeu wordt geboren in Offenbeek als jongste dochter van Hendrik Verstappen en Petronella Rutten, die in 1881 zijn getrouwd. Het huwelijk van Jeu en An zal kinderloos blijven. Na bijna 55 jaar huwelijk overlijdt Jeu in 1976 in het ziekenhuis te Tegelen. In 1990 verhuist An naar een bejaardenhuis in Swalmen, waar ze een jaar later overlijdt.

De woning wordt daarna eigendom van haar achterneef Lei Peeters.

Leonardus Peeters krijgt in 1935 vergunning voor de bouw van een woonhuis aan de Pastoor Vranckenlaan. De bouwtekeningen bevinden zich niet meer in het dossier.

1943 te koop gevraagd door L. Peeters: houten loods ter grootte van ca. 150 m2.

In 1905 bouwt landbouwer Peter Hillekens (leggerart. 2345) een huis op het perceel B 267 in Leeuwen. Peter Jacobus Hubertus Hillekens (1876-1944) is een jaar eerder getrouwd met Maria Hendrina Vaessen (1883-1960). Het zal een vruchtbaar huwelijk worden, met 13 kinderen en liefst 51 kleinkinderen.

.

In 1911 wordt de woning verkocht aan Petrus Hubertus (Piet) Weijers (1880-1940, leggerart. 3019) en Cornelia Hubertina Dekkers (1883-1951). Het huwelijk zal kinderloos blijven. Weijers staat bij het kadaster ingeschreven als koetsier en landbouwer terwijl zijn woonplaats ook diverse keren wordt gewijzigd: Brüggen, Beesel, Offenbeek en Leeuwen. In 1914 en 1915 wordt aan de achterzijde aangebouwd. Piet drijft in de 1930er jaren een bierhandel. Hier wordt 'Vriendenkring' bier gebotteld vanuit het vat.

Als Piet in 1940 overlijdt, vindt erfopvolging plaats. Cornelia Dekkers blijft wonen op het adres Pastoor Vranckenlaan 68 en wordt op 23 juni 1949 bij vonnis van de arrondissementsrechtbank te Roermond onder curatele gesteld wegens 'onnozelheid'. Twee jaar later sterft ze na een langdurig ziekbed.

Het huis vererft vervolgens op de twee zussen van Cornelia Dekkers. Het pand komt nu voor de helft op naam te staan van Bernard Schattorie (1880-1972) en zijn vrouw Anna Maria Hubertina Dekkers (1881-1961), voor de andere helft van Joannes Mathias Swachten en zijn vrouw Maria Elisabeth Dekkers. Beide echtparen wonen in Swalmen.
Het vruchtgebruik blijft berusten bij Johannes Hubertus Weijers (1885-1971) en zijn vrouw Petronella Heuvelmans (1876-1970), die elkaar in 1923 in Kessel hun ja-woord hebben gegeven. Dat blijft zo als het pand met bijbehorende grond in 1973 wordt verkocht aan de Gemeente Beesel (leggerart. 10). Rond deze jaren wordt het pand nog bewoond door de uit Marokko afkomstige familie Ouedan.

Op een gedeelte van het perceel B 1397 bouwt de Woningvereniging Beesel-Reuver een magazijn, de rest wordt door de gemeente verkocht als bouwkavels. In ... wordt het oude pand Weijers gesloopt.

Dit pand wordt gebouwd op bouwland dat eerder eigendom is van Hendrina Simons, weduwe van bakker Jacobus Goossens (leggerart. 1460) en na diens overlijden hertrouwd met Leonard Schrijvers (leggerart. 1935). Zij verkopen het land in 1902 aan huisschilder Wouterus van der Avoort (leggerart. 2235) en zijn vrouw Anna Catharina Ambaum, die deze woning laten bouwen. Het gezin Van de Avoort woont eerder in een pand langs de Rijksweg dat zij huren van de weduwe Peeters-Thijssen. De woning is nog vrijwel nieuw als plannen veranderen en in februari 1904 wordt het huis te huur aangeboden voor een periode van drie jaar. Wouterus is vertegenwoordiger geworden voor het 'Bureau voor nieuwe uitvindingen' van de firma Hulsman & Co. Ook verkoopt hij 'Parijsche pleisters' voor de firma Damp.

In 1908 verkoopt Van der Avoort het huis aan Mathijs Vossen (1849-1933), lattenzager van beroep (leggerart. 1753). Vossen is in 1881 getrouwd met Helena Hubertina Maas. De eerste jaren na hun huwelijk woont het echtpaar in bij de ouders van Mathijs, die ook in Leeuwen wonen.

In 1928 verkoopt Vossen de woning aan landbouwer Jacques Timmermans (1877-1957, leggerart. 3166) en zijn tweede vrouw Helena Gertrudis Nissen. Zijn eerste huwelijk met Anna Margaretha op 't Veld is kinderloos gebleven, maar uit dit tweede huwelijk worden twee jongens geboren, waarvan de tweede al jong overlijdt.

In 1933 krijgt J. Timmermans vergunning voor de bouw van een cafélokaal te Leeuwen sectie B 650. Het nieuwe lokaal wordt gebouwd tegen de linkergevel van het bestaande gebouw.

1936 geboren Pastoor Vranckenlaan 269: Christina Aelen, dv Piet Aelen-Curvers.

Op 15 december 1937 wordt het goed beklant café met winkel en tuin door Jac. Timmermans te koop aangeboden wegens ophouden van het bedrijf. Het pand bevat op dat moment beneden een groot nieuw gebouwd cafélokaal, winkel, 3 kamers, keuken, waskeuken, plaats en tuin en boven nog eens vier kamers. Ook de bijbehorende café- en winkelinventaris wordt te koop aangeboden.

In januari 1961 wordt het pand korte tijd gebruikt als onderwijslocatie, in afwachting van de oplevering van de St.-Bernadette kleuterschool langs de Gouverneur van Hövelllaan.

Tussen ... en ... hebben Piet Timmermans (bij buurtgenoten beter bekend als 'Piet van Sjaekske') en zijn vrouw Mia Faassen hier een kruidenierswinkel in het opnieuw verbouwde café. In dit gedeelte van het pand heeft zoon Jac enkele jaren een speelgoedwinkel, voordat hij deze zaak voortzet in de nieuw gebouwde Passage in het centrum van het dorp. De winkelaanbouw wordt in 1992 gesloopt.

Enkele percelen aan de westzijde van de straat blijven lang onbebouwd. Piet Timmermans verhuist naar een nieuwe woning naast het oude pand Vossen en krijgt later nieuwe buren met het gezin Franssen (midden op de foto). Pas in de jaren 2020 wordt de laatste bouwplaats gevuld.

Catharina Janssen (1744-1794) trouwt in 1769 met timmerman Hendrik Sloesen (1738-1803), die in 1781 wordt vermeld als eigenaar van perceel 78 op kaart 7. Het echtpaar krijgt 11 kinderen. Het pand waarin ze wonen is een afscheiding van hoeve de Heijcamp; de andere helft van de woning wordt bewoond door broer c.q. zwager Tilmanus Janssen.

De meeste kinderen van Hendrik en Catharina vinden hun huwelijkspartner dicht bij huis. Zoon Gerard Slousen (1771-1830) trouwt in 1818 met Elisabeth Duijsent uit Haelen. Bij de officiële invoering van het kadaster in 1843 staat zij vermeld als eigenaresse van deze woning. Elisabeth is dan al (in 1832) hertrouwd met Frederik Franken uit Breyell.

Peter Slousen (1776-1844), zoon uit het eerste huwelijk en net als zijn vader timmerman, trouwt in 1804 met Catharina Neeten (1782-1850). Zij wonen later in de Krommenhoek in Offenbeek. Al hun 8 kinderen zullen trouwen en zorgen voor nageslacht, niet alleen in Reuver maar ook in Tegelen en Duitsland.

Hun tweede zoon, Cornelis Slousen (1807-1894, leggerart. 350) trouwt in 1836 met Elisabeth Reijnders (1811-1893). Hij is timmerman, net als zijn vader en grootvader vóór hem. Cornelis wordt in 1843 - bij de invoering van het kadaster - vermeld als eigenaar van een woning op het perceel E 570, op slechts een steenworp van het huis van zijn grootouders. Het huwelijk van Cornelis en Elisabeth blijft kinderloos.

In 1883 wordt de woning met bijbehorend bouwland en een stuk heide in de Walsberg verkocht aan Mathijs Aerdts (1845-1939, leggerart. 1676) en Agnes Gommans (1843-1911). Ze worden in 1884 ingeschreven onder het nieuwe adres Leeuwen 227b. Aerdts, geboren in Sevenum, is net als Cornelis timmerman van beroep. Agnes is geboren in Helden, waar ze in 1868 zijn getrouwd en vijf kinderen hebben gekregen. Twee daarvan zijn al jong overleden. Na hun verhuizing naar Reuver wordt nog een zesde kind geboren, dat eveneens al jong overlijdt. Vader Joannes Gommans is mee verhuisd en zal hier in 1892 overlijden.

Mathijs Aerdts staat bij het kadaster geregistreerd als landbouwer, maar al kort na zijn aankoop treffen we hem in de regionale kranten ook aan als herbergier. Volgens het bevolkingsregister is er in de jaren 1885-1887 ook nog plaats voor twee inwonende gasten.

De kadastrale hulpkaart E 112 uit 1886 laat zien dat aan de achterzijde een stuk wordt aangebouwd. De woning is dan wel verkocht, maar Cornelis Sloesen Elisabeth Reijnders hebben kennelijk bedongen dat zij er gedurende de rest van hun leven mogen blijven wonen. Volgens het kadaster zijn zij "bezitters van het regt van gebruik en bewoning van werkhuis, bakhuis en 8 aren" land. In het bevolkingsregister behouden ze het adres Leeuwen 227. Dat nummer verandert in 1890 in Leeuwen 244. Na het overlijden van Cornelis en Elisabeth is dit gedeelte van het huis onbewoond. In 1903 wordt het pand opnieuw verbouwd.

Als Agnes Gommans in 1911 overlijdt, wordt haar helft van de woning op naam gezet van haar drie kinderen: de weduwe Johanna Aerdts, eerder gehuwd met Petrus Hermanus Peeters, timmerman Peter Johannes Aerdts wonend te Swalmen en Petronella Aerdts gehuwd met rijksambtenaar Murk Dijkstra, later wonend in Budel.

In 1913 hertrouwt Mathieu Aerdts op 67-jarige leeftijd met de tien jaar jongere Wilhelmina Joanna Keunen (1856-1926) uit Amsterdam, eerder dienstbode. Mathijs zal ook zijn tweede vrouw ruim overleven. Twee jaar voor zijn dood wordt hij in het tijdschrift 'Mooi Limburg' nog vereeuwigd terwijl hij achterom hout klooft.

In 1927 wordt de woning verkocht aan timmerman Leonardus Peeters (1894-1974, leggerart. 3336) en Willemina Stoffelen (1893-1980). Lei is in 1894 in Reuver geboren als zoon van Johanna Aerdts en erkend en gewettigd bij het huwelijk van zijn ouders in 1897. Toch zal hij voor zijn omgeving zijn hele leven 'Lei van Aerdts' blijven heten.

Rond 1710 verhuizen Tilmanus Janssen en zijn vrouw Maria Bongaerts met hun gezin vanuit Kessel naar Reuver. Dochter Elisabeth zal er in 1730 trouwen met Laurens (Lins) Vosbeek en naar Offenbeek verhuizen. Zoon Andreas Janssen trouwt in 1743 met Joanna Bongaerts met wie hij in 1744 een huis in Bussereind verpandt. In 1749 wordt dat huis verkocht en datzelfde jaar kopen ze in de buurtschap Leeuwen het huis genaamd de Heijcamp. Het echtpaar krijgt vier kinderen. Dochter Catharina trouwt in 1769 met Hendrik Sloesen, Elisabeth in 1771 met Christoffel Beurskens, Tilmanus in 1773 met Catharina Janissen en Joanna in 1777 met Jan Slousen.

In 1781 blijkt de woning gedeeld. Schoonzoon Hendrik Sloesen is eigenaar van de westelijke helft (kaart 7 nr. 78) en zijn nakomelingen zullen iets verder richting Reuver een nieuwe woning bouwen. Tilmanus Janssen heeft het oostelijk deel (kaart 7 nr. 79) in bezit.

De beide hoeken van Pastoor Vranckenlaan en Heerstraat worden al in de 18e eeuw bebouwd, maar de hoek van Pastoor Vranckenlaan en Kesselseweg blijft lange tijd leeg. Op de Smaberskaarten uit 1781 zien we hier dan ook nog geen bebouwing. Bij aanvang van het kadaster in 1843 zien we hier echter een woning met tuin op de percelen B 269 en 270, eigendom van de erfgenamen Lodewijk Bloemers, die bovendien een stuk bouwland ernaast bezitten (B 267).

Landbouwer Ludovicus Bloemers (1768-1830) trouwt in 1796 met Mechtildis van der Velden (1766-1809). Op de bevolkingslijst van 1799 zien we hen op de nummers 329 en 330, samen met dienstmeid Gertrudis Gielen. Gelet op hun plaats in deze lijst is het heel goed mogelijk dat ze al op deze locatie wonen. Dat zou betekenen dat het huis tussen 1781 en 1799 zou zijn gebouwd, meer waarschijnlijk nog: voorafgaand aan of kort na hun huwelijk in 1796. Op de militaire kaart van Tranchot en Von Müffling staat de bebouwing in ieder geval ingetekend.

Uit dit huwelijk worden vier kinderen geboren, waarvan we zoon Lodewijk en dochter Anna Catharina nog opnieuw zullen ontmoeten. Het land waarop is gebouwd, lijkt afkomstig van de familie Van der Velden: zwager resp. broer Theodoor van der Velden woont als buurman aan de Kesselseweg (B 271) en is tevens eigenaar van perceel B 267 langs de 'chemin de Beesel' oftewel de Pastoor Vranckenlaan.

In 1809 overlijdt Mechtildis. Memories van Succesie (aangiften erfbelasting) zijn er pas vanaf 1818, dus daar vinden we nog geen informatie over haar nalatenschap. Anderhalf jaar later hertrouwt Louis met Anna Gertrudis Sloesen (1783-1833), die is geboren en opgegroeid aan de overzijde van de weg. Uit dit tweede huwelijk worden nog eens vijf kinderen geboren. Twee ervan overlijden op zeer jonge leeftijd, zoon Hendrik als hij 23 jaar is. De zussen Mechtildis en Annemarie verhuizen naar Venlo en spelen verder geen rol in dit verhaal.

In 1819 wordt Lodewijk Bloemers vermeld als herbergier. Uit de aangiften erfbelasting van zowel Lodewijk Bloemers (1830) en Gertruid Sloesen (1833) wordt duidelijk dat het huis al vóór die tijd op naam staat van de kinderen uit het eerste huwelijk.

Dochter Anna Catharina Bloemers (1799-1873) trouwt in 1830 met Wilhelmus Theodorus Goossens. Willem Goossens wordt in 1838 genoemd als herbergier te Leeuwen. Akkerman Willem Goossens en zijn vrouw wonen bij aanvang van het Bevolkingsregister (1862) met hun gezin op het adres Leeuwen 191. Naast hen, op Leeuwen 191bis, woont weduwnaar Ludovicus Bloemers.

Lodewijk Bloemers junior (1797-1881) is al 40 als hij in 1838 in Maasbree trouwt Helena Linssen (1807-1849) uit Blerick. De bruid is dochter van herbergier Hendrik Linssen en Maria Lucia Hendrikx, die in 1801 in Beesel zijn getrouwd. Het echtpaar Bloemers krijgt zes kinderen en Helena overlijdt in het kraambed bij de geboorte van hun zesde. Lodewijk verdient in 1838 gedeeltelijk de kost als onderwijzer en woont na het overlijden van zijn vrouw, samen met drie van zijn kinderen, enige tijd in Bussereind (waarmee mogelijk de in 1842 gebouwde school wordt bedoeld). Rond 1865 verhuist hij naar het adres Leeuwen 191 bis, kadastraal gelijk aan sectie B 609.

Bovenstaande kadastrale hulpkaarten laten de verdeling van twee naar drie woningen zien: B 609 (met tuin B 610), B 646 en B 647.

Lodewijk Bloemers (1797-1881) is onderwijzer voor een gedeelte van de Reuverse kinderen. In 1815 wordt nog les gegeven door zijn neef, kleermaker Adolf Bloemers, die aan de tegenwoordige Sint Lambertusweg woont. Vanaf 1817 geeft Lodewijk les in lezen, schrijven en rekeningen en in 1829 laat de gemeente in Beesel een school bouwen van de opbrengst van gemeentegrond. In 1830 wordt deze school bezocht door ongeveer 50 jongens en 40 meisjes. Onze omgeving gaat datzelfde jaar tot België behoren en enkele Reuvernaren die streven naar minder afhankelijkheid van kerkdorp Beesel, vinden in de Brusselse regering en het bisdom een luisterend oor, waardoor Reuver wordt verheven tot een aparte parochie en plannen worden gesmeed voor een eigen school. In 1839 gaat onze gemeente - onder de vlag van de Duitse Volkenbond - weer tot Nederland horen en twee jaar later vindt op verzoek van de kerkmeesters van Reuver de aanbesteding plaats van een nieuw te bouwen schoolgebouw met onderwijzerswoning. Om onbekende redenen wordt Lodewijk Bloemers echter gepasseerd als schoolmeester. Enkele particulieren benoemen de onervaren Hubert Verbruggen als schoolmeester, maar de gemeente geeft hem in 1845 alleen toestemming om Franse taal te onderwijzen. Lodewijk Bloemers blijft thuis les geven aan arme kinderen, waarvoor hij een kleine gemeentelijke vergoeding ontvangt. In 1859 knijpt de schoolopziener een oogje dicht als hij hoort dat de dochter een winkeltje heeft in de school. Twee jaar later wordt vastgesteld dat "de geestvermogens en lichaamskrachten" van Bloemers dermate zijn afgenomen dat hij niet langer les kan geven. Datzelfde jaar stopt hij met werken en wordt hem een rijkspensioen toegekend. Na zijn pensionering verhuist Bloemers terug naar Leeuwen.

In 1865 worden huis en tuin van Lodewijk Bloemers (leggerart. 20) gesplitst en links wordt een gedeelte aangebouwd. In 1873 wordt het pand B 269 gedeeld en zo ontstaan de kadastrale delen B 562 en B 563. B 562 wordt eigendom van (onderwijzer en winkelier Lodewijk Bloemers, leggernr. 358) en vernummerd naar 609, perceel 563 gaat naar zijn zus Anna Catharina Bloemers (leggerart. 1288), inmiddels weduwe van Willem Goossens.

We volgen eerst het meeste linkse gedeelte (B 609) van de drie huizen, eigendom van Lodewijk en later van enkele van zijn kinderen. Hij is overigens tevens eigenaar van een huis op perceel E 673 aan de zuidzijde van de Heerstraat, later bewoond door de families Van der Biesen en Strouken. Winkelier Lodewijk woont samen met zijn kinderen Lucia en Lodewijk echter in het pand op de hoek van de Kesselseweg. Lodewijk junior is handelsreiziger en verhuist in 1876 naar Rotterdam. Lucia trouwt in 1878 met Lodewijk van Meijel, die na hun huwelijk komt inwonen. Lodewijk Bloemers senior overlijdt in 1881. De aangifte voor erfbelasting (ook wel Memorie van Successie genoemd) wordt gedaan door 1) koopman Louis van Meijel gehuwd met Lucia Bloemers wonend te Reuver; 2) Henri Bloemers, hoofdonderwijzer te Tegelen; 3) drogist Nicolas Lenarts, gehuwd met Anna Bloemers wonend te Roermond; 4) Louis Bloemers, koopman te Rotterdam; en 5) bakker Jean Tendijck gehuwd met Mechtildis Bloemers wonend te Roermond. Zijn nalatenschap bestaat uit een huis (B 609), erf en tuin (B 610), bouwland, weiland, bos en hakhout onder Beesel gelegen plus wat huismeubelen en kleding.

De woning komt nu op naam van twee kinderen te staan: Mechtildis (gehuwd met Jean Tendijck) en Louis (leggerart. 2185). Het pand wordt echter lange tijd bewoond door anderen.

In 1878 is Maria Lucia Bloemers (1839-1898, oudste dochter van Lodewijk Bloemers en Helena Linssen) getrouwd met winkelier Lodewijk van Meijel (1840-1908) uit Venlo. Van Meijel is ruim twee jaar weduwnaar van Maria Agnes Schoren uit Neer, met wie hij in zijn geboortestad Venlo vier kinderen heeft gekregen. Drie ervan zijn al heel jong overleden en zo verhuist Lodewijk samen met zijn dochter Maria, naar het adres Leeuwen 206. Uit zijn tweede huwelijk met Lucia wordt een levenloos meisje geboren. In 1889 komt wel nog broer Mathijs Joseph Hubert van Meijel inwonen, die kleermaker is. Ruim twintig jaar lang woont het gezin hier. In mei 1898 verhuizen ze naar Venlo.

Het pand wordt vanaf november 1898 bewoond door Bernard Kroes (1872-1948) en Maria Catharina Brinkman (1878-1949). Kroes is geboren in Lünen (D) maar woont al even in Leeuwen. Beiden zijn net getrouwd in Kessel, de geboorteplaats van de bruid. Bernard verdient de kost als rijtuigverhuurder en paardenkoopman. Het gezin krijgt zes kinderen, waarvan alleen de oudste dochter geboren wordt in dit pand. Al in oktober 1899 verhuist het jonge gezin naar een ander pand in Leeuwen. Van daaruit zullen ze nog vele keren verhuizen om via Overijssel, Blerick en Rotterdam te eindigen in Kerkrade.

In november 1899 krijgt het pand nieuwe bewoners: het gezin van Lodewijk Bloemers (1849-1933, jongste zoon van Lodewijk Bloemers en Helena Linssen) en zijn vrouw Catharina Maria Haring (1854-1941). Lodewijk heeft zijn vrouw vermoedelijk leren kennen op een van zijn handelsreizen en in 1876 zijn ze in Rotterdam getrouwd, waar ze ook zijn gaan wonen. Het echtpaar krijgt daar negen kinderen, waarvan er vijf al jong overlijden. Hierna verhuist het gezin eerst naar Cuijk en Sint Agatha (1895), van daaruit naar Venlo (1896) resp. Deurne om in november 1899 in Leeuwen te arriveren. Het echtpaar heeft hier een winkeltje.

In 1901 wordt een gedeelte bijgebouwd waarna de woning en de tuin worden verkocht aan Hendrika Bloemers (1877-1951, leggerart. 2269) en een nieuwe kadastrale aanduiding krijgen: B 792. Hendrika is de oudste dochter van het echtpaar Bloemers-Haring. Zij trouwt in 1904 met Conrad Dörge, in februari 1903 als telegrafist bij de Nederlandsche Spoorwegen overgeplaatst van zijn geboorteplaats Maastricht naar Reuver. Hun eerste kind wordt in Reuver geboren, maar daarna zal het gezin nog diverse keren verhuizen.

In 1920 trouwt een andere dochter, Johanna Maria Mathilda Bloemers (1889-1965, roepnaam Anna) in Leiden met haar neef Martinus Adrianus Holtkamp (1889-1927, zoon van Adrianus Martinus Holtkamp en Elisabetha Clasina Antonia Maria Haring). Anna is modiste en heeft een jaar eerder een modezaak geopend waar ze ook zelfgemaakte dames- en kinderhoeden verkoopt. Haar man is broodbakker en winkelier, maar de zaken gaan niet goed en een jaar na hun huwelijk gaat zijn zaak failliet. Het jonge gezin woont dan op de Vismarkt, waar de inkomsten worden aangevuld met de verhuur van een gemeubileerde zit- en slaapkamer. Tot overmaat van ramp gaat ook de gezondheid van Holtkamp snel achteruit en na een langdurig ziekbed overlijdt hij in 1927 in Leiden, waarbij de ambtenaar opmerkelijk genoeg 'Lewen' noteert als woonplaats. Anna Bloemers blijft achter met vijf kinderen en probeert het hoofd boven water te houden met haar naaiatelier en pension. In 1931, ruim vier jaar na het overlijden van haar man, besluit Anna om terug te keren naar haar ouderlijk huis in Reuver. Daar groeien de in Leiden geboren kinderen Holtkamp op als 'Ruiverse kinjer' terwijl moeder Anna een doorstart maakt met een hoedenwinkeltje in Roermond, met een dependance aan huis.

Intussen staat de woning nog steeds op naam van dochter Hendrika Bloemers. In 1931 verkoopt zij het pand aan haar ouders, Lodewijk Bloemers en Catharina Maria Haring (leggerart. 3553) en hun vier kinderen (dus ook verkoopster zelf). Uit de kadastergegevens blijkt ook dat zoon Lodewijk Philip Marie Bloemers, in 1899 vertrokken naar Venlo, uiteindelijk in Ohio City (USA) terecht is gekomen en daar werkt als bakker en kok.

In 1950 wordt de woning door de erven Bloemers-Haring te koop aangeboden. Kopers zijn Antonius Ludovicus Jacobus Schrijvers (leggerart. 4196) en zijn vrouw Maria Jacoba Fleuren, die daarmee hun aangrenzende pand uitbreiden. Het nieuwe perceel wordt B 1125, plaatselijk bekend als Pastoor Vranckenlaan 76. De bebouwing van de Pastoor Vranckenlaan is dan al aanzienlijk toegenomen. Het noordelijk gedeelte van het Reuversveld is bebouwd en er is een begin gemaakt met de aanleg van de Gouverneur van Hövelllaan (met electriciteitshuisje) voor de ontsluiting van het zuidelijk gedeelte. Op bovenstaande kadasterhulpkaart (1951) zien we ook nog het tracé van het verdwenen Molenkerkpad ingetekend.

Als Anna Maria Bloemers in 1830 trouwt met Willem Goossens, (1798-1870) is zij al voor de helft erfgename van het huis sectie B 269, (pre)kadastraal nog ongedeeld. Haar man overlijdt in 1870 en zal de erfdeling tussen zijn vrouw en zwager Lodewijk niet meer meemaken. Na deze deling in 1873 wordt de weduwe Goossens eigenaresse van deel B 563. In 1873 en 1874 wordt bijgebouwd, waarbij de kadastrale aanduiding verandert in B 611. Kort daarna, in 1878, vindt opnieuw een deling plaats, waarbij opnieuw twee woningen onstaan: B 646 (links) en B 647 (rechts).

Het gedeelte B 646 wordt nu eigendom van Jacobus Goossens (1836-1880, leggerart. 1460) en zijn vrouw Hendrina Simons, getrouwd in 1876. Jacob is bakker en herbergier. Het echtpaar krijgt drie kinderen, waarvan één doodgeboren. De andere twee verlaten Reuver voorgoed. In 1878 komt bakkersknecht Leonard Schrijvers inwonen. Kennelijk laat de gezondheid van Jacob dan al te wensen over en hij overlijdt in 1880 op 44-jarige leeftijd. Een jaar later trouwt Leonard met de weduwe Goossens.

Leonard Schrijvers (1857-1940), geboren in Arcen, is in 1866 samen met zijn ouders en de rest van het gezin in Reuver komen wonen. Zijn vader Joannes Jacobus Schrijvers werd geboren in Vilvoorde (B) en woont na zijn huwelijk met Catharina Elisabeth Peeters (Haelen 1848) als rijksambtenaar de meeste tijd in Arcen en Velden. Het gezin telt zes dochters en twee zonen, waarvan Leonard de oudste is. In 1879, een jaar nadat Leonard als knecht bij de familie Goossens is komen wonen, wordt zus Mechtildis Schrijvers hier dienstmeid. Zij zal uiteindelijk trouwen met Jan van Megen en in het latere pand Pubben wonen. Ja, de wereld is klein en dat is in de 19e eeuw niet anders.

Uit het huwelijk van Leonard Schrijvers en Hendrina Simons worden geen kinderen meer geboren. Hendrina overlijdt in de lente van 1892, slechts 51 jaar oud. Vijf jaar eerder is Maria Coolen als dienstmeid in komen wonen. Maria (1866-1935) is geboren in Baexem en heeft eerder in Belfeld gewerkt. In de herfst van 1892 hertrouwt Leonard met Maria. Het echtpaar zal zeven kinderen krijgen, zodat het kleine huisje bijna uit zijn voegen barst. In 1898 komt bovendien broer Ferdinand Schrijvers inwonen, die onderwijzer is.

Antonius Ludovicus Jacob Schrijvers (1898-1983) trouwt in 1932 met Maria Jacoba Fleuren. In 1935 wonen ze op het adres Pastoor Vranckenlaan 267.

In 1962 laten Martin van den Munckhof (1934-2019) en Mia Schrijvers café De Haam bouwen.

Het gedeelte B 647 wordt rond 1878 eigendom van schrijnwerker Frans Goossens (1835-1881, leggerart. 1459) en zijn vrouw Anna Hubertina Hawinkels (1840-1904). Francis Goossens woont enige tijd in Belgie voordat hij in 1875 op 40-jarige leeftijd vanuit Saint Gilles weer wordt ingeschreven op het ouderlijk adres, waar ook zijn broer Jacobus nog woont. Na zijn huwelijk wordt Frans het nieuwe gezinshoofd op het adres Leeuwen 207, waar Anna Hubertina in 1876 bevalt van een levenloos jongetje. Een jaar later wordt hun zoontje Gerard geboren, maar Frans zal hem niet zien opgroeien.

Frans Goossens overlijdt in 1884. Twee jaar later hertrouwt zijn weduwe met Gerardus Hubertus Stox (1836-1919). Stox is van huis uit landbouwer, maar wordt al snel na hun huwelijk vermeld als winkelier. In 1890 komt de moeder van Anna Hubertina inwonen; zij overlijdt hier een jaar later. Uit het huwelijk Stox-Hawinkels worden geen kinderen meer geboren.

Gerardus Wilhelmus Hubertus Goossens (1881-1957) groeit dus op bij zijn moeder en stiefvader, waardoor hij later door het leven zal gaan met de bijnaam 'Stoxse Sjrake'. Gerard iss van tenminste 1907 tot 1916 werkzaam als schilder; de meeste tijd heeft hij een schildersknecht inwonend. In 1910 verkoopt hij een gedeelte van zijn inboedel alsmede wat oud bouwmateriaal, kennelijk afkomstig van een sloop. Hij wordt in 1914 genoemd als secretaris van het Kruisverbond. In 1932 biedt hij het huis in Leeuwen te huur of te koop aan.

In de vroege 1930er jaren wordt het huis korte tijd bewoond door mevrouw Hundscheid, die pianolessen geeft.

Ze wordt al vrij snel (1933) opgevolgd door ingenieur Reinier Frederick baron Van Raders en zijn vrouw Cornelia Johanna Wijdemans en hun dochtertje. De baron is in 1880 geboren in Zutphen en is via allerlei omzwervingen - en een tweede huwelijk in Rotterdam in 1922 - in Reuver terechtgekomen. Van Raders is eigenaar van een wegenbouwbedrijf, waarbij hij in 1934 samenwerkt met Van Drunen uit 's-Hertogenbosch. Dochter Antoinette Johanna Maria Theresia van Raders, rond 1930 geboren in Rotterdam, overlijdt in de zomer van 1935 in Reuver.

Het wegenbouwbedrijf werkt met zowel asfalt als cement. De wals en teerketel die Van Raders gebruikt, staan gestald naast de timmerfabriek van Peeters (Aerts Lei). In de zomer van 1936 wordt het bedrijf opgeheven, maar een jaar later is Van Raders weer aktief, nu in Venlo waar hij in 1949 overlijdt.

Kort voor de oorlog wonen hier Antoon Crins (1907-1961) en Lena Lankes (1909-1992), die in 1937 zijn getrouwd. In 1939 wordt hier een dochter geboren: Catharina Maria Gertrudis. Toon is eerst tuinier, maar later heeft het echtpaar hier een groentenwinkel.

A. Achten woonde in 1944 Pastoor Vranckenlaan 269 (Nieuwe Venlosche Courant d.d. 1-4-1944)

Pastoor Vranckenlaan 273, op 22-3-1938 en 27-9-1938 te huur ruime middenstandswoning met erker en flinke tuin

Gerardus Hubertus Hendriks (1904-1983) - Maria Catharina van Montfort (1905-1982), Pastoor Vranckenlaan 333, in 1935 geboorte dr Catharina Maria Hendrika, in 1936 dr Maria Catharina Henrica

W. Blomen, in 1935 adres Pastoor Vranckenlaan 354.

1936: Th. Killaars, Pastoor Vranckenlaan 321, biedt te koop aan mooie St.-Bernard reu, oud 4 maanden, goed waakzaam

Gerard Janssen-Nelly Tillemans (Sevenum 1897-Reuver 1996), Pastoor Vranckenlaan 354. In 1936 dochter Petronella Josephina Gerarda

Josephus Antonius Cremers geb. Reuver 1909, zv Antoon x Venlo 1942 met M.H. Rutten. Nieuw adres Pastoor Vranckenlaan 339

1944: geboren Wilhelmus Christiaan Lambert (Willy) zv A. Janssen en G. Geuyen, Pastoor Vranckenlaan 337. Broertje van Mia en Ardi.

1938: geboren Gerard Petrus Josef, zv H.W. Geraets-Spreeuwenberg, Pastoor Vranckenlaan 339I.

Frits Cremers Pastoor Vranckenlaan 339 x Venlo 1938 met Anny Leurs, gaat daarna wonen PV 352

Alda Bors, Pastoor Vranckenlaan 355, tr. 1942 met Jean Toebosch, Poeldijk.

Te koop 1953: woonhuis Pastoor Vranckenlaan 43, ca. 1000 m2, gunstig gelegen als zakenpand

In 1945 verkoop G. Veldman, Pastoor Vranckenlaan 268, twee kippenhokken.

Vanaf februari 1937 woont de commies Jac. Rigtering, oorspronkelijk afkomstig uit Schoonebeek (Dr), enige tijd op het adres Pastoor Vranckenlaan 285c. Eerder is hij werkzaam als hulpcommies in Belfeld. Rigtering rijdt op een lichte motorfiets, een DKW, die hij in 1937 te koop aanbiedt. Al na vrij korte tijd wordt hij overgeplaatst naar Meerssen en in 1939 naar Beek bij Doetinchem.